во (предл.) - следен (прид.)

Стран[к]ите 12 во спорот можат да поднесат заеднички предлог или, пак, поединечен.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Страните можат со договорот однапред да се откажат од повикувањето на определени променети околности, освен ако тоа е во спротивност со начелото на совесност и чесност [bona fide] (чл. 125, ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Помош во овој спор, со цел склучување спогодба, дава помирувач. 2) Индивидуален спор (чл. 29-36, ЗМРРС) – овој спор настанува само и исклучиво во следниве два случаја: (а) по повод откажување на договор за вработување и (б) при неисплата на најниската плата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
7.  Невработено лице, во смисла на овој закон, е лице кое: 1) не е вработено; 2) е пријавено во Агенцијата за вработување; 3) е способно и сака да работи; 4) активно барало работа во изминатите 30 работни дена и е на располагање на берзата на трудот да започне со работа во следните 15 дена; 5) не одбило соодветна понуда за вработување и 6) на кое работниот однос не му престанал по негова волја (чл. 53, ЗВОСН) [оваа последна и подвлечена спорна точка, во меѓувреме, е укината од страна на Уставниот суд на РМ со Одлука У.бр. 173/2010-0-1 од 22.VI.2011, благодарение на иниција- тивата од 1.X.2010, поднесена од страна на ДСП „Ленка“ - Скопје и Асоцијацијата „Магна Карта“ - Велес].
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Интересна е одредбата која предвидува дека трошоците на постапката – за помирувачот, односно арбитерот, ги сноси Советот, а не странките. 1) Колективен спор (чл. 16-28, ЗМРРС) – овој спор настанува во следниве три случаи: (а) по повод склучување, измена, дополнување или примена на колективен договор; (б) при остварување на правата на синдикално организирање и (в) кај реализацијата на правото на штрајк.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Треба да биде среќна пресреќна што воопшто играше во едно такво ремек дело каков што е нашиот филм!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во следната Хала, Херман и неговите другари завршиле со пакувањето.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ова ѝ е прв филм, ако и во следниот биде така добра е тогаш ќе можеме да зборуваме за некаков хонорар!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Како што спласнува музиката, луѓето на платформите почнуваат да скокаат горе-долу засилувајќи го својот ритам така што тоа звучи многу слично на она што трештеше од звучниците цела ноќ. И луѓето долу пак играат.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ех, откога таа ке помине, веднаш во следниот момент, ама токму во тој нареден момент- сегашноста станува историја, па тогаш трчаме по неа, назад, за да ја анализираме.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
4. Од друга страна (и тоа е всушност она што Маргина најмногу ја интере­сира и со што подлабоко ќе се поза­нимава во следните броеви) новите брзопојавувачки и исто толку брзо исчезнувачки медии (особено печате­ни), како да немаат никаква сила подлабоко да � се спротивстават на таа политичка и идеолошка инерција, да � се спротивстават на начин единствено можен во градењето на навистина плуралистичко општество: со професи­оналност и компетенција.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Инаку, идејата за постерите е следна (и во следниот број ќе имате еден): треба да се испечатат 100 (сто комада) различни постери, за секоја фил­мска година по еден, а постерите би ги правела цела екипа на (пост?) модер­ни урбани типчиња кои треба да поседуваат само три работи: ликовна култура,qубов кон филмот и идеја.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Виртуелните машини ги споменува во следниот контекст: ‘човек сум или машина?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Така во следната слика го наоѓаме Константин З. како плива по новиот базен на штипската бања Кежовица, борејќи се со обновеното чувство на покајување што дошол во оваа паланка и во оваа бања, обидувајќи се да го избегне подгледнувањето кон дното на новиот базен, на кое се наоѓаат големи правоаголни мермерни плочи издлабени со стотици аглести знаци.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
50. „Давам десет долари дека во следните четири минути ќе си ја расканташ тикварката!“
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
„Виа Ѓургулу“, меѓутоа, е првото и единственото недоумение и разочарување, само преодна глетка, која се губи веднаш штом ќе се звалезе во следната улица, чии димензии се исполнуваат со многу новоградби, кои од темел ја менуваат физиономијата на градот; со нив тој сатнува панорама - нова, широка, пространа, сончева...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Но во следниот миг таа жестоко се збира, тој ја тутка, ја парчосува сликата, а лицето му го искривува неубава насмевка.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Веќе во следниот миг таа се гушка.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
И така настојував да умрам пропаѓајќи во кататонија. 58 Margina #22 [1995] | okno.mk Таа целата работа ја поставува прилично јадровито во следниот извадок: Кога бев кататонична, настојував да бидам мртва, сива и неподвижна.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Неговите куси приказни како што е Burning Chrome (ќе биде објавена во следната Маргина!), биле редовно номинирани за највисоки литерарни награди во SF жанрот, во 1984-та излезе неговиот прв роман Neuromancer и ги освоил наградите Хуго (Hugo) (по избор на читателите), Небула (Nebula - по избор на писателите на SF) и Филип Дик (Philip K. Dick), гренслем меѓу писателите на научна фантастика.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Меѓутоа, целата мајсторија се состои во онаа средишна буква што, голема и чудна, непрекинато стои, а од неа сите други одат во други насоки, што јасно ќе го покажеме во следниов пример: Gott ist mein Trost (Господ е мојата утеха).
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Расцепот меѓу нејзиното „вистинско јас” и нејзиното тело е живописно изразен во следниот извадок: Да ме приклештевте, тоа ќе расипеше сѐ, ќе ме увереше дека вас ве интересира единствено моето анимално тело и дека воопшто не ви е гајле за оној дел од мене што е личност.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Се очекува да бидат една илјада во следните неколку дена. Дали може да очекуваме пратки во моментот“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Теориската основа на моето интересирање за хаосот се наоѓа во следново: ако јас живеам во еден свет кој е уреден според некои закони, тогаш тие закони можат да се откријат.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
И дека во следниот миг ќе го допреме веќе насетениот облик на непознатото? Margina #26-28 [1995] | okno.mk Веспа Демонковска 149 Госпоѓицата Веспа Демонковска (пак псевдоним?!
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Во следните неколку броеви ќе имате шанса да се сретнете со дел од комплексното и во рамките на литературата стилски прилично разнородното творештво на Пандалф Вулкански, човекот што се крие во самите структури на траките-маргини од неон што пробиваат до вашите полузаспани очи во овој гангстерски хотел од слаби светлини и цитати.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Во следните денови ме очекуваат доколичарење, цртање, пишување, сликање - под работа. Другото - здравје.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Сериозно мислев дека типот е талентиран. во следната Маргина: Журките со Велвет Андерграунд во Фектори. избор и превод: Игор Ангелков 170 Margina #11-12 [1994] | okno.mk Концептот на експериментална музика настана во почетокот на пе­десетите години, пред сѐ, благодарејќи на заедничката работа и делу­вање на четирите композитори - Ерл Браун, Мортон Фелдман, Кристијан Волф и Џон Кејџ - со кои потесно соработуваше и пијанистот Дејвид Тјудор.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но, всушност, мене ми се допаѓаше и содржината.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во историјата на модерната музика Кејџ делува како катализатор на спротивности кој оди напред во скокови овозможувајќи им на другите да одат чекор по чекор.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во следниот момент веќе тој лукаво му се насмеа и си ја избриша со белото шамиче потта.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Но во следниот момент ја извика слугинката и ја испрати кај Зарчеви, по сестра си Атина...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Но веќе во следниот миг го гледа деда си како стои некаде, не гледа на што стои, и само со очите мрда, а очите му растат, растат, стануваат големи и дедо му веќе го нема, само две очи треперат, па се претвораат во птици, а птиците летнуваат и летаат, летаат кон некаква црвена точка, а точката расте, расте и сè станува црвено... ...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
И веќе во следниот миг, гонет од тој свој необјаснив порив, што го гонеше да се бори со Јурукот, со волците, со болештините, да фрла камења, да збодина како одврзан коњ, па преку папратот, па преку доловите и ридиштата летна кон Орелска Чука...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Да, иако токму во моментов се расправам со нив околу некои промени во ова парче што треба да биде објавено во следниот број.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Совет: Откако ќе се набере, дрогата е активна само во следните 48 часа.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Превод: Нора Палмер во следната Маргина: уметниците и дрогата Цртежите од овој темат се од Dame Darcy okno.mk | Margina #8-9 [1994] 157 Дубравка Угрешиќ EEW Му завидувам на “западниот” писател.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Големи ретроспективни изложби во Германија: Минхен, Бремен и во Швајцарија: Мартини. 1991 - 1992 Три значајни ретроспективни изложби: Фиренца, Виена, Рим... превод: Павел Попов 208 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Иако после употребата на една доза ефектите траат од три до четири часа, корисниците можат да се чувствуваат исцрпено, уморно и депресивно во следните неколку дена.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Една од најпровокативните личности на светската интелектуална сцена, за почеток ја имате во Маргина (почнуваме со едно многу пикантно делче од “Прозирноста на злото” кое на многумина ќе им ја подигне температурата; потоа, во избор и во фин, мек превод на Деспина Ангеловска следува спуштање со Кул Меморис; третиот есеј е од трета книга, “Симулации и симулакруми”, и веќе, во скратена форма, пред неколку години, беше објавен во “Студентски збор”, со уредничка ограда дека тоа што таму го пишува не се однесува на нашиот универзитет; го објавуваме пак поради слатката можност да речеме дека токму се однесува на нашиот беден универзитет); во следниот број (можеби!) тематот за Бодријар продолжува, а доколку имаме среќа, наскоро ќе бидат и неговите први книги на македонски...
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
62 Во периодот до 2010 година дојде до намалување на правата на странските работници во следниве сегменти: беа воведени квоти за работни дозволи за засновање на работен однос со странец; се ограничи правото странските работници сами да поднесат барање за засновање на работен однос; беа утврдени приоритети при издавањето на работните дозволи, а дојде и до значително намалување на казните кои ги предвидува овој закон.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
9 Во петгодишниот период кој го опфати оваа студија, преку измените на ЗРО, кој има својство на фундаментален закон и регулира доста чувствителна и актуелна материја, дојде до влошување на работничките права во следниве сегменти: се воведе противуставна можност за вработување на лица помлади од 15 години; се воведе плаќање на придонеси од задолжително социјално осигурување за лицата кои склучуваат договор за вршење на работа надвор од дејноста на работодавачот; се намали висината на платата која работникот треба да ја прима за периодот додека е отстранет од работното место; дојде 6 Закон за работни односи, Сл.весник на РМ, 62/05.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Напнатите и испиени црти малку му попуштија и таа долови мекост во тврдиот сјај во очите на Боб, но во следниот миг лицето се повлече зад неговата засрамена маска.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Сепак, во следниот миг почувствува остра болка од гризење на совест поради својата одвратност кон тие фини и љубезни луѓе и кон тоа прекрасно место.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Само за миг срцето му беше весело, а во следниот миг му се згрчи во болка кога Рози се сврте и го погледна со своите тажни сини очи и го бакна во чисто избричениот образ.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Таа го виде руното од бело крзно на грбот на мачорот, како се згрчува, и во следниот миг мачорот беше седнат на задните нозе, а забите му беа откриени, злобно ржеше и дивјачки удираше со предната шепа во воздухот кон неа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Таа мислеше дека тој не слушна ни збор од она што кажа таа, но во следниот миг живата светлина му се врати во очите и ужасната маска му се крена од лицето и тој рече, ”Какво име сакаш ти, такво ќе му дадеме.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Оригиналната верзија на „полицата“ е загубена или размонтирана кратко време по нејзиното создавање во 1945 год.; на изложбата беше презентирана со една копија која Линде ја направи за Moderna Muset.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Овие две жени зборат германски што му е совршено блиско на Фјодор, но неговиот пријател сликар не разбира ни збор од нивниот разговор и затоа скромно седи во најтемниот агол од просторијата и пуши.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
На сличен начин, во следната просторија од изложбата, познатото „Велосипедско тркало“ (1913 ) на Дишан, кое како и „Полицата за шишиња“ исчезна по кратко време од своето настанување, беше претставено со реплика на Линде, направена во 1961 год.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Фјодор оди во кујната да пронајде свеќи и жените одеднаш се чувствуваат осамено. (Продолжува во следното писмо.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Станавме; тој ме фати за рака; но одеднаш, се случи нешто чудно: мене рацете сами ми тргнаа кон неговото лице, и веќе во следниот миг јас го гушкав и го прегрнував.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ти си сосема луд“; одеднаш, Земанек инстинктивно ме турна, оти се слушна сирена на воз, многу блиску; веќе во следниот миг ние се тркалавме по насипот, и јас и Земанек, еден преку друг.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Во следниот миг Фисот веќе беше станат и ме удираше со тупаници; по лицето, по грбот, по вратот, по слабините; паднав и тој почна да ме гази и да ме клоца; Луција врескаше, го молеше да престане, и јас слушнав како му се обраќа, интимно: „Фис, престани, те молам, престани; тој лаже, тој само се преправа дека е голем маж, те молам, Фис престани, тој ме нема допрено, јаде ќотек од гордост, Фис, тоа е сѐ!“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И во следниот миг видов млаз кон мрежата; миг потем видов светлина, страотен блесок, десет илјади пати посилен од Сонцето, како очите Господови; таква светлина никогаш во животот немав видено, господине судија; светлина еднаква во сите свои делови, виолетова, облак од светлина што не е во едно време убав а во друго неубав, ниту за едни е убав а за други – не; таа светлина траеше само еден миг, кој ми се виде цела вечност, и јас знаев дека и Јан Лудвик ја гледа таа светлина од прапочетокот, и како бев вон себе, исплашена, во шок, јас бев среќна што Јан ја виде таа светлина, уште еднаш.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Низ какви маки и искушенија минавме во следните три месеци, колку што траеше целиот подвиг на Филозофот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И пак се расприкажав, а времето беше стигнато за џелат и судија; дојдоа тие, ја треснаа вратата на одајата и во следниот миг застанаа како од ровја трештени: пред нивните нозе, пред моето легло, стоеше составено скршеното огледало, со скаменетата последна слика во него, со ликата на прекрасната, преубавата ќерка на царот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Веќе во следниот миг ми падна луда идеја на ум: „Можеби ѝ раскажува за тоа како денес се осрамотив пред сите со мојата визија“, си помислив.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И во следниот миг, рече: „Збогум Луцијо!“; го фрли куферот крај пругата и се фати за металната конструкција на мостот од десната страна; се искачи, вешто, како гимнастичар на разбој; се качи на врвот и стоеше на последната греда од мостот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Феминист(к)ите се во следната ситуација: како Маркс и Енгелс, тие се сомневаат дека постепените реформи ќе го остават во голема мера недопрено скриеното и не неизбежно зло.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Едноличните земски слики неподвижни стојат, отсечени една од друга, му создаваат мачнина: во еден миг една, во следниот миг друга, додека не доживее просветлување.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Зад мојот грб собата во која ќе ги поминувам деновите, односно ноќите, зошто во следните месеци не ќе имам многу слободно време за одмор.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Отец Лаврентиј трча со солзи во очите и се смее, скока од радост, ја тегне камбаната и ѕвони пред утрински дожд.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И словата на блажен отец Лаврентиј се тука; ги исполнуваат празните страници на новите книги онака како што си биле сочинети, како ништо да не се случило.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И во следниот момент, вистинска поплава од познати букви го затрупува видикот: манастирот е поплавен од убави слова, што еве, влегуваат во празните книги и се враќаат на свои места, како што си стоеле запишани од раката на последниот македонски ректор.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Еднаш му влегов во траг и можев да го сретнам. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 72
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Луѓето ќе копаат по тоа, уживајќи, во следните триесеттина години. ТЛ: Како Gravity's Rainbow. ВГ: Да. Тоа ми е една од најомилените книги.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Си го сретнал ли некогаш Пинчон? ТЛ: Оффффф...
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кога го симнав градникот, со него падна и пожолтената фотографија на која бевме ние, сестрите Фројд, нашите браќа и нашите родители.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Една девојка е сигурна дека некои нејзини мисли се всушност туѓи наметнувања, и прави спротивно на нив - ако прво помисли: овде ќе ја преминам улицата, веднаш потоа се спротивставува, и преминува на некое друго место; ако си рече: „Време е да јадам“, во следниот миг решава да остане гладна до следниот ден; ако си помисли, додека пие вода: „Пази да не ти се лизне чашата од рацете,“ уште веднаш ја фрла чашата на подот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Такви исти верувања, кај различни луѓе, на различни простори, се повторуваат неброено многу пати низ времето.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ни кажа: пред да преминеме во следната просторија, да се соблечеме, и секоја од нас да помни каде си ја остава облеката. Се соблекувавме бавно.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се надевам дека во следните неколку стотини страници ќе се искристализира појасна слика и на можностите и на ограничувањата на квантификацијата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Нивната тема беше „Нехендикепирана куќа“, т.е. „Децентриран Дом“, како што темата ја сфати гостинот на Летната школа и уредникот на Маргина, П.Вулкански, чијшто кус текст го пренесуваме, очекувајќи во следната Маргина да објавиме уште некој текст на тема „Нехендикепирана куќа“ (или Дом, како што сакате).
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И набргу самјакот веќе беше скорнат. Отскокна од под смреките, брефнувајќи така, што само во следниот миг сите смреки го имаа изгубено сиот свој окит и застанаа еден миг, затскриен зад нив и зад сиот тој развиорен снег, но сосема добро видлив.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беше добро, што ги имаше мавнато и тој, барем за извесно време, и што знаеше дека во следните денови ќе ги мавнува сѐ повеќе од своите мисли.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Мислеше на тоа и на сите движења, што требаше да бидат сторени секавично, а сето време не престануваше да ја држи пушката насочена кон онаа карпа, постојано свесен дека неговата миризба, што се искончуваше по белото пространство пред него еднаш ќе се засуче како фитил и сега, или во следниот миг, таа ќе стаса да се вотне до задреманата свест на ситиот самјак.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беше едно јарче, Змејко сега можеше добро да ги здогледа неговите рокчиња, израснати правугоре, а таму свиткани како куклушки кон назад, и тоа јарче потрепери во еден миг и го побара со погледот, просто како да се помачи да се оттргне од сосредоточеноста на неговиот поглед, да избега пред неговиот нишан, тоа се обѕрнуваше неколку пати, како фатено во таа смирена низа дивокози, а сосема, само и изделено од сите нив со таа неспокојност, во која беше готово уште во следниот миг да отскокне.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Се допре со целата тежина на онаа рачка, ја сврте со сета сила на својот лакот, а уште во следниот миг, како по некоја маѓија, целата прсотрија околу него чиниш се понесе некаде високо, гледајќи го со едно сосема ново лице.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беше тоа едно многу добро, многу младо и многу пргаво јарче, ги имаше сите убавини на својот род и човек можеше само да го сака и да му се љубува на тоа како изгледаше, како порастено на оној врв, а и на сите негови инстинкти, но во следниот миг беше веќе доцна за сѐ друго, што можеше да се обиде да стори тоа со своите итри нозе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кога изоде доста пат низ таа шума од огромни дрвја, што мируваа над него, целите бели и забиени со своите стебла во снежната земја и кога беше сигурен дека тука, пред него, во следната долка, се наоѓа најголемата млака, а дирата сето време досега, како стрела право го водеше кон таму, тој знаеше дека сега ќе мора да ја напушти широката патека, по која беше толку лесно да се чекори.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И чанти, ранци со спортска опрема... купишта, па кога ќе се тргне од сабајле, сите влечат и, тамам помислуваш дека празното претсобје е фатаморгана, веќе во следниот миг знаеш дека ломот што го гледаш во кујната е вистинската реалност.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Уфрлете 100 евра на бројот што го гледате на дисплејот и ќе можете да го слушате мојот врел глас во следните минути“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Знам дека ќе дојдам и јас на ред, па дури и пауза да ме фати не трае колку лутина на грчки цариник кој може по сопствен избор, а и расположение на жената му од претходната ноќ, да штрајкува во следните 24 часа, за да ѝ докаже на цуцата дека, незадоволен, не може да задоволува работни обврски ни тој.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Само еднаш. Да пробам еден капут, како божем за мене да ќе го земам, ама, не за џабе се рекло ѓаволот ни ора ни копа, па во следната секунда со крајот на окото видов како мојот ранец трча по „Румели џаде“ на Осман Бег, а јас во неплатениот капут по бабата во романска носија, со широко ромско здолниште (да не кажам сукња), претворена, чиниш, во брзата птица итрица.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Па, кога како хор ќе дојдат да те соберат тебе и тоа „три кила месо со очи“, сите во нови алишта и чевли и со поворка до автомобилот, а сето снимено и фотографирано по принцип „секој со секого и секој со сите и со бебето“, протрчуваш до аптеката во болничкиот двор и пазаруваш протект апчиња за секоја евентуалија затоа што знаеш дека во следните шест недели никаде нема да одиш освен до креветчето и до јажето за пружање пелени, бенкици и „шведски“, а нему си му пожелна како првиот ден, и дека многу бргу, веднаш по првата недела, ќе те побара под ќебето.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
На сета исцрпеност од мачењето што трае со часови во предродилната сала, каде освен блискиот „дејт“ со сопствените маки, сведок сте, сакале или не, и на малтретирањето на сите што решиле токму денес да слават роденден во следните години, да сечкаат за „руска“ и „француска“, да месат кифли од киснато и лиснато тесто и да матат жолчки и белки за Васина и Реформ торта.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Потекнува од уметничко семејство. Останува сираче на неполни две години.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Покрај кралевите, во играта учествувале слонови, коњи, коли (топови) и четири пиони во следниве четири различни бои: црна, зелена, жолта, црвена (заб. на ред.).
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кога во следното поглавие ќе биде разгледуван асемблажот Алегорија на жанрот, ќе видиме дека и Невестата е една ѕвезда што паѓа.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
И уште малку де-конструкција: дури ни црната боја (дури ни мракот овде!) на кориците во првите пет броја не успеа да остане сјајна под вашите похотни прсти; некои графички прилози беа со лош квалитет поради тоа што нашето сканерче “фаќа” само 300 точки на инч (и воопшто, за уште покомплексен графички изглед секогаш недостасува уште покомплексна компјутерска опрема); некои текстови беа испечатени со непријатно ситни букви; не секогаш можевме да дојдеме до оригиналните текстови, па бевме принудени да користиме посредни преводи; најавените содржини за следниот број ги одложувавме за оној по него (така и сега: Бодријар, Гринавеј и тематот за Преведување ќе се најдат во следниот, октомвриски број); делумно бевме неправедни кон матичното животно на чијшто грб сме, Сорос-носорогот; итн. (допиши по желба, и конечно ковертирај и прати, ти бескрајно апатичен (“)маргиналецу(“)!)
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Но појдовната точка на Duchamp за неговата „Велска вода“ - „Темјанушкината вода“ (Eau de Violette) -уште повеќе ја збогатува играта со зборови. 92 Алхемичарите ѕвездите што паѓаат ги нарекувале “небески цветови”.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Гардистот со зелени заби се поклони пред чудовиштето. Веќе во следниот миг клечеше.- Ова е нов рудар, возвишена господарке.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ме џапна. Треснав на грб.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Тој го зеде својот жакет и се исправи. „Може“, ѝ рече. „Заблуда.“ Во следниот петок таа не дојде.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тој е еден од оние единствени луѓе коишто негуваат најфини чувства и коишто не знаат за што било друго освен за пружање љубезност. Oskar Kokoschka Mein Leben, 1971 Благодарение на финансиската помош на Карл Краус, „Sturm” сега се појави како неделно списание за уметност и веќе во мај 1910 таму беше објавена репродукцијата на еден мој цртеж на Карл Краус, а наскоро потоа и цртежот на Адолф Лос, додека во следните броеви беа објавени моите цртежи за „Убиец, надеж за жените”, како и текстот на една моја драма.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Повеќето знаци изразуваат низа брачни ситуации и односи, како во следниве примери: planina Натписи на печатите од долината glava на Инд, во северозападна Индија. usta/zboruvawe Системот не е дешифриран, но се мисли hrana дека содржи мешавина од идеографски jadewe и фонетски графеми коишто voda (vo voda) претставуваат лични имиња. piewe odewe/stoewe Колоните на десната страна ги ptica покажуваат првобитните пиктограми, riba најнапред вертикално, потоа во vol изменета положба што била во употреба krava во подоцнежните периоди.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Верските заедници биле поделени на верници и неверници во следните милети: муслимански милет, рум-милет (источноправославен на чело со Цариградската патријаршија), франкискиот милет (за сите католици), ерменско-георгијански милет, милет на Ерменци католици и еврејски милет.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
По падот на Византија, султанот Мехмед II, најпрвин го признал рум-милетот кој ги опфаќал православните христијани, како што биле: Грците, Бугарите, Србите, Албанците, Македонците, Власите и другите православни народи.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Точно како и децата, старците пред зима не се поинакви: тие знаат дека шегата или брзата, непромислена навреда ќе им биде простена или ќе се заборави во следниот миг на играта.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Во следниот момент, не сосем случајно, дозволи една мала група луѓе да го раздели од неа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во следниот момент жестоко потскокна. На вратата се слушна тропање.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во следниот момент тој се превитка од жестоко кашлање кое речиси секогаш го напаѓаше набргу по будењето.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во следниот момент еден грозен, и греблив писок, како од некоја огромна неподмачкана машина, допре од големиот телекран на крајот од салата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Знаеше дека ќе наиде во следниот момент.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
12. НЕ МЕНУВАЈ ГО ЗБОРОТ КАКО ВРЕМЕТО ВО МАРТА - ново правило не е воведено во играта стара за во следната тура да ти се додели карта со која би го коцкал него како ситна пара...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Освен тоа, уште едно десето извинување ви должиме поради тоа што најавите од претходниот број не секогаш прецизно ги реализираме во следниот, но условите на работа, непредвидливите соработници итн. баш и не дозволуваат некое стриктно планирање. okno.mk | Margina #17-18 [1995] 9 Даглас Хофстатер Гедел Ешер Бах 10 Margina #17-18 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Дијалозите во филмот главно беа во следниот стил: „You, dirty cocksucking motherfucker, what the hell is wrong with you?“, и среде тоа видовме како доведуваат група туристи.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Но, во 2006 година беше укината исплатата на овие надоместоци во случај на ликвидација на правното лице (чл. 5, ЗИДЗПИО/06), а во врска со другата основа, престанок на правното лице поради стечај, прво, со измената и дополнувањето од 2006 година беше прецизирано дека исплатата ќе се остварува по престанокот на правното лице, освен кога стечајната постапка трае подолго од две години (чл. 5, ЗИДЗПИО/06) за во следната година да биде укината исплатата и по оваа основа (чл. 19, ЗИДЗПИО/07).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Ако постапи спротивно, не може да аплицира за социјална парична помош во следните шест месеци (нов член 29-ж, ЗИДЗСЗ/07).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Помош во овој спор, со цел склучување спогодба, дава помирувач; 2) Индивидуален спор (чл. 29-36) – овој спор настанува само во следниве два случаја: (а) по повод откажување на договор за вработување 1.  Сл. весник на РМ, 87/07.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Сепак, одредбите со кои се регулира оваа можност се разликуваат од одредбите на ЗВОСН од 1997 година во следните два законски решенија: а) во 2004 година стана можно неисплатениот дел од паричниот надоместок да се исплати во еднократен износ или во месечни рати до 24 месеца и б) работодавецот е должен да ги врати искористените средства на Агенцијата за вработување со банкарска камата на средствата по видување ако на засегнатиот работник му престане работниот однос, не по негова вина, пред истекот на двојно повеќе време
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Ако со одредбите на ЗВОСН се бараше невработеното лице активно да бара работа во по- следните два месеци, со измените од 2004 година се пропишува дека лицето треба активно да бара работа во последните 30 работни дена и да биде на располагање да започне со работа во следните 15 дена.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
 8 Во овој транзициски период, преку измените на ЗРО – кој, како основен закон (lex fundamentalis), ја игра улогата на своевиден „работнички устав“, работничките права особено се влошија во следниве сегменти: драстично се намалија правата на работниците кои се прогласени за „технолошки вишок“; воведен е отказ без отказен рок; значително е отежнато остварувањето на правото на штрајк; намален е законски гарантираниот годишен одмор; овозможено е, преку дефинирањето на работното време, работникот да биде натеран да извршува какви било работни задачи, а не само оние кои се соодветни на неговото работно место и квалификации; а временскиот период за работа на определено време беше продолжен од една, дури на пет години.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Интересна е одредбата која предвидува дека трошоците на постапката – за помирувачот, односно арбитерот – ги сноси Советот, а не странките. 1) Колективен спор (чл. 16-28, ЗМРРС) – овој спор настанува во следниве три случаи: (а) по повод склучување, измена, дополнување или примена на колективен договор; (б) при остварување на правата на синдикално организирање и (в) кај реализацијата на правото на штрајк.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
И во следните денови бабата и дедото не дојдоа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Но, во следниот момент, кога се сретна со погледот во очите на Хелвиг, тој ни малку не беше поблаг од погледот на неговите родители.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Во следните недели, лекарот постапно, скоро неосетно ја воведуваше Марија во средувањето на библиотеката...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Претходната година која на десетмина ни донесува по две дипломи, во следната нѐ исполнува со неверојатна енергија и самодоверба.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
На српско-хрватски има преведено неколку негови книги, додека тематов (што ќе се продолжи и во следните две Маргини) е прво „појавување” на Леинџ на македонски. R.D.LAING R.D.Laing Универзитет извадок од книгата „Wisdom, Madness & Folly” На крајот на средношколските денови морав да ги преиспитам работите, да согледам до каде сум стигнал, и на каде одам.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Почетниот заплет на филмот е во следново: Да ги зароби руските шпиони по кои трага, CIA го измислува својот непостоечки агент по име George Kaplan, за него резервира хотелска соба и возни билети, ја дава облеката на чистење, нарачува телефонски разговори и т.н., за руските шпиони, од кои никој не го видел, да поверуваат во неговото постоење.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тематот ќе продолжи и во следните две Маргини, за на тој начин да ги опфатиме, во посебни делови, трите најзначајни етапи на Хичкоковото творештво.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ако во следните десет години ни тргне од рака за таа Западна Европа да ги врземе и 350-те милиони источноевропски потрошувачи, ќе имаме шанса одново да ги дефинираме условите на раст не само за Европа, туку и за целата планета.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
„Nevada“, во следната секунда, покажуваше 18:40:15. бројките на рускиот часовник беа големи, светли врз темна основа,па во склоп со металниот ремен, изгледаа некако стабилно.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Сите овие тројца се папагали, кои, чувствував дека ќе се налутам, имитирајќи некој илузорен канаринец, кој всушност никаде го нема!
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Во оваа, скриената градина нема посетители, дури и најприсутните, дивите цвеќиња и тревата се исполнети со невини духови.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Во следните две минути молчиме, додека „Kcosking“ се заменува со „Green, green grass of home“, за која, претпоставувам, пуштил нарачка некој од келнерите или можеби рецепционерот.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Може да се искористи како експонат во следниот перформанс за експресната технолошка историја на втората половина на ХХ век.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Розите ги губат своите бледникави ливчиња, но веднаш до нив, нивните сосетки горделиво, во следниот час, распупуваат нови цветови.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Таа плачеше кога ми ја соопшти оваа приказна.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Како да се најдовме на истата патека зашто во следниот момент ја слушнав мојата забелешка за смртта на Самоников изречена токму од него: „Имам слушнато” објаснуваше тој “дека понекои злобници тврдат оти љубовта кон Јана била причина за неговата смрт.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се чинеше коњот и неговиот јавач се едно суштество што одвреме-навреме се раздвојува, па секоја од двете засебни единки тргнува по некој свој однапред одреден пат, но веќе во следниот момент двеве разделени единки повторно се слеваа во една нова поцврста целина, која, барем така изгледаше, ништо повеќе не може да ја раздвои.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Со други зборови, кога Буда го прашале како постигнува просветлување, дали постепено или ненадејно (Мао вели постепено), Буда рекол - постепено, но во следниот момент вели - ненадејно; и дава примери од природата.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
А јас сум за ова второто. Black Ram Books, 1980 тематот го подготви и преведе: Игор Ангелков; во следната Маргина продолжува. okno.mk | Margina #10 [1995] 59
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Нам, на “Маргина”, ни останува во следната година да бидеме уште подобри, да ги исправиме покрупните слабости, да зајакнеме “кадровски и економски”, едноставно да се обидеме да преживееме (така, на штрек, “милитаристички опуштени” и “одговорно анархични”), не губејќи ништо од она што го сметаме за своја маргинална суштина. Г. Н. Ом okno.mk | Margina #10 [1995] 7
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Најдов сила да простам, во моето срце има место за една љубов,дојди и кажи ми една добра причина.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Нема да останам во минатото, љубовта не е дух, судбината не е предодредена, судбината ја градиме ние, не се откажувам, не е завршено, бескрајот е последна станица а во следниот перон сум јас, тргнав за да бидеме заедно, зошто никогаш не се изгубивме.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Мони, Миле и Бистра одеднаш станаа малечки, а во следниот момент почувствував како нешто ми се лизна под ногата.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- А ти? Ти што мислиш, смрдам ли? - како што ја прашуваше, дланките почнаа да ѝ се потат.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Најчесто по баналните прашања што толку минуциозно ми ги упатуваше, како оние на пример за редовноста на поштите, таа во следното писмо ќе ме изненадеше со фундаментално прашање поврзано со моето пишување, на кое никогаш не сум помислувал.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И кога ќе помислев дека еден ден сигурно ќе ја видам, ќе разберам која е, која е нејзината професија, таа веќе во следното писмо се оддалечуваше од мене и јас го започнував нејзиното ново освојување со моето наредно писмо.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Се подготвував за сево ова, но и за други работи да $ напишам на Елен Лејбовиц, во зависност од нејзиниот интерес, но таа во следното писмо пишуваше за нешто сосема друго...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Сепак, ова е токму она што Kelly самиот го прави: тој применува бинарна логика на проблемот на операционално дефинирање на односи на конструкти што го води до тоа да тврди дека тие односи се „хиерархиски” по природа. Husain го прави ова сосем јасно во следната фуснота (1983, стр. 18): Kelly (1955) не се држи секогаш до интензионалната дефиниција на конструктите.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Во кое време? Дали во 15-от век, дали во следниот, шеснаесетти век, или во годините измеѓу, како што претпоставуваат некои?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)