во (предл.) - солунски (прид.)

Ѓурчин имал некој пријател поп, (можеби тоа бил поп Пулиз од кого Ѓурчин откупувал к`шли (пасишта) и кого што го споменува во својата автобиографија, кој живеел во Солунското Поле и имал убава ќерка.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но во него не беше како во солунската гимназија.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
„Има - пишува Стег - во Солунскиот вилает околу 350.000 илјади христијани, од кои 220.000 егзархисти и 130.000 патријаршисти, кои што употребуваат еден словенски идиом во својот семеен живот.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
* Покрај банката, гемиџиите решиле да оштетат и да потопат некои од европските бродови што секој ден доаѓале во солунското пристаниште.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во разговорот со кореспондентот на “Манчестер Гардијан“, тој иронично го прашал:150 „Дали, господине, европскиот или одделно францускиот печат, и по настаните во Солун, ќе ги симпатизира комитетите, коишто на Французите особено им се заблагодариле запалувајќи им го паробродот во солунското пристаниште?“
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Борис Сарафов, како што ветил, купил динамит и преку Марсеј во 17 буриња, како лек против филоксера, го испратил за Деде-Агач, бидејќи контролата во солунската царинарница била построга.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Го обземало несовладливо трепетење, го присилувало со болка да го надраснува оној златен и зелен жабурник, она море со мртви води, поинакви од оние што ги гледал кога по казна го воделе во солунската кула и кога го враќале од тој гроб од чии окови не се спасувал ни еден на десет.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Гледал ту во еден ту во друг како низ чадлив превез.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
XX Мајка, загледана од чардакот во солунските галеби кои повторно се враќаа и застануваа на малото островче на реката, продолжуваше да го прелистува, по којзнае кој пат, својот каталог на италијанската стоковна куќа Ла Ринашенте, од пролетната мода во Италија, во 1949 година.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)