во (предл.) - цел (прид.)

Читателот ќе забележи дека болдираниот текст во „приказната“ упатува на белешка кон крајот на текстот – коишто ги има околу 160 во целата книга и каде што е разработен и објаснет споменатиот правен институт, се разбира онолку колку што тоа го дозволува расположливиот простор и колку што оценивме дека е доволно за ваков тип истражување.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Интересно во целиот овој случај е тоа што судијката, при одредување на правото на тужителот, се повикува и на веќе востановената судска пракса или т.н. „прецедентно право“ на повисоките Апелациони судови од Скопје и од Штип (пр. РОЖ. бр.1157/09 и РОЖ.бр.160/10) – што секако е за поздравување, затоа што судиите во РМ конечно треба да го надминат правниот позитивизам на кој се научени и да почнат да го применуваа и „духот“, а не само „словото“ на законот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, трагично во целиов овој случај е тоа што, и покрај постоењето на судска пресуда во нејзина корист, бидејќи во меѓувреме млекарницата од државна се трансформира во приватна сопственост – Ангелеска сè уште, до ден денес, по изминати речиси 14 години, го нема добиено паричниот надоместок кој ѝ е досуден, а коешто побарување веќе е и застарено!?6 ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По окончувањето на спорот во првостепена инстанца, не следуваше иницирање жалбена постапка од незадоволната странка.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Згора на сѐ, покрај казнената камата – која течеше од јануари 129 2010 па сѐ до денот на конечната исплата – МВР беше задолжено да плати и трошоци за постапката во износ од 17.120 МКД (о. 280 ЕУР).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во целиот тек на книгата бдее закана.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Не ќе беше добро да се суди или да се убива Чанга, зашто никој како него дотогаш во целата земја немаше собрано, придобиено, засакано, зближено толку многу луѓе од различни вери и националности, па да стане нивни Бог, во тоа пресудно време.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Со тие пари отворив фабрики за специјани автобуси и воведов компјутеризиран јавен сообраќај во целата Република.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Сѐ во целиот кварт, и во хотелов овде, беше глуво и јас чувствував нејасен страв.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Колку и да се работеше, колку и да се мачеа татко ми, мајка ми и браќата, пак сиромаштијата владееше во нашата куќа и во целото село.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Но посебно жално во целава приказна е дека Крлежа е промовиран во Туѓманов советник во моментот кога веќе речиси на сите им е јасно дека Претседателот воопшто нема потреба за интелектуални совети бидејќи тој самиот себе си е доволен интелектуалец, уште повеќе, дека тој и не е ништо друго туку типичен хрватски интелектуалец, значи сега кога е јасно дека нашиот Претседател сето ова време воопшто и не се занимавал со политика, туку само го довршувал својот историчарски opus magnum со делото за настанокот на хрватска држава во дваесетиот век, потопувајќи го овојпат перото во крвта и солзите на сопствениот бескрајно обожуван народ.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Второто „К“ поврзано со колонска вода Во светот е позната познатата келнска колонска вода и затоа Келн, инаку град на индустријата и трговијата, во цела Европа и надвор од неа го носи знамето на „4771“, а покрај овој број задолжително стои натписот „Келнише васер“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Слушнав дека во цела Франција има над 70.000 југословенски работници, но точниот број не се знае.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Осмоаголните форми на црквата и камбанаријата многу успешно се вклопени во целата модернистичка архитектура, со која изобилува главната авенија на Западен Берлин...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Ќе биде објавено востание во цела Македонија и Одринско.
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
И во овој филм еден лик не беше реален - ликот на Џејн Вајман требаше да го игра девојка со бубуличаво лице.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Овој пат се понижи поради љубов, и тоа во целата приказна беше главно.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
И Хилми си ја зеде грижата да ја исполни султановата наредба.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— А тоа значеше задушување на востанието во неговата прва фаза, во самиот почеток.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Искинатите телефонски мрежи и железничкиот сообраќај меѓу Битола и Солун, запалените беговски чифлички кули и слами, оружаните напади во целиот битолски револуционен округ, поразите на аскерот скоро во сите операции, му задаваа сериозни грижи не само на валијата и пашата во Битола, туку го натераа сериозно да се замисли и Хилмипаша во Стамбол, а преку него и самиот султан Абдул Хамид.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Навикнат да слуша извештаи за побуни во целата своја огромна царевина, кои секогаш ги задушуваше во крв, султанот го повика својот одговорен службеник за Европејска Турција, Хилмипаша, и кратко му нареди: — За дваесет и четири часа сакам мир во твојот реон.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
На крај, откако сите ќе бидат жртвувани остануваат кралицата и кралот како главни играчи во целата таа шаховска табла која Господ ни ја скроил постојано набљудувајќи ги потезите на сите играчи.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Меклин предложил во тек на една недела, која требало да се поклопи со почетокот на повлекувањето на Германците, партизаните на копно, а сојузниците на море и од воздух да извршат низа добропланирани и кооридинирани напади над непријателските комуникации во цела Југославија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Тој сметал дека во целата оваа ситуација е вмешана Москва и дека сé се решава со Москва.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Обајцата уметници се обидоа да направат премин од минималисти во максималисти, што на Бојс му појде од рака, но со мал или сомнителен успех.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој не знаел што претставувале тие, но нивната таинственост му зборувала дека можат да бидат само нешто добро.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој веруваше во целата ебана работа, верувам, наспроти средствата што ги користеше за манипулација.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Оттука е и негова софистицираност-невиност, бидејќи верувам дека Ворхол некаде длабоко во себе веруваше во вистинска слава - како есенција на вистинска каризма.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Чувството на штета е присутно во целата уметност на Бојс.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Моменталната можност што ѝ се даде на оваа култура умре 1968-та, нешто подоцна прогресот на високата уметност и музиката од улицата дивергираа за првпат во деценијата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во целата таа мака, блед, испрекинат зрак му се плеткаше во душата: што не избрза и не испрати абер во Ресен: „Барем татко ми да не црвенее пред овие...“
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Среќа што е полициски час во целата окупирана земја, па грмежот не може да го слушне никој освен Црн Врв.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Овие суштества се прикажани во целата самодоволност на коконата, тие повеќе не ја чувствуваат потребата да се споредуваат себе си со она што тие треба да бидат, ним повеќе не им треба огледало.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Не беше безбедно во сој каков што беше Акиноскиот, целиот предаден на делото на Организацијата да влезе некоја којашто потекнуваше од сој како Вељаноскиот - мирни и уплашени луѓе и кои се држеа настрана од револуционерните вриења во Потковицата и во цела Македонија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Просторот, пак, што го оградува Потковицата, иако е замјиштето истородно со она во цела Пелагонија, алувијално, во многу нешто, во однос на конфигурацијата и вегетацијата, е поразличен од сите слични во неа.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Како и Хаџи Ташку и Тимон е Влав, но дека во цел Прилеп единствен тој знаеше да шие европејски алишта, а сите Акиноски така се облекуваат, европејски, пријателуваат со него, делејќи ги Власите на погани и добри, то ест на продадени на Грците и на Турците и на Власи.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Секој можеше да поверува дека таа испливала од сините морски длабочини - зашто во неа имаше нешто што го имаа сирените, имаше нешто подводно во целата нејзина појава - како да дошла од длабините на некој злокобен свет за да го намами и да го изневери, и откако го направи тоа, сега сакаше тој да го изеде тоа неверство.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Ова читање сугерира дека на конференцијата ќе се соберат луѓе кои мислат дека разговорите се per se тераписки, на потрадиционален начин, луѓето кои мислат дека терапевтските врски per se се факторот кој лекува во целата терапија. То ест, терапијата е разговор. 26 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Како мудар остроумен набљудувач, таа ги погоди вистинските зборови на вистинско место.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Она што возбудуваше во целата таа работа (а јас подоцна го најдов во една француска книга на еден познат антрополог, што ја купив во Париз, при едно гостување на циркусот), е што партијата на Луција нѐ врати назад, на едно порано еволутивно општествено скалило: во добата на примитивните, со транс и еуфорија опседнати општества, таканаречени дар-мар општества, каде основни форми на општествената комуникација се маската и трансот; пред тоа живеевме во таканаречено општество со книговодство, во кои мимикријата, маскирањето и занесот исчезнуваат (затоа комунизмот беше помалку жив, одвратно немагичен и црно-бел по однос на општеството што го градеше партијата на Луција) и се повлекуваат пред компромисот меѓу наследството и способноста, кои се два основни фактора што ја определуваат иднината на единката во тие општества.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Во секој случај, акултурацијата се однесува на рутински процес на социјализација што се одвива идентично или речиси идентично во целата конкретна група или во целата конкретна популација.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Една поткултура е во опозициски (ако не и противнички) сооднос со веќе постојниот склоп од авторитативни културни вредности и таа упатува, експлицитно или имплицитно, на свет што самиот не е сопствено независно создание.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Хомосексуалноста, криминалноста, зависноста, дури и претпочитањето на одредени потрошувачки производи (како во случајот со идентичните близнаци кои ги раздвоиле кога се родиле) сега се сметаат или за резултат на вродени особини, кои несомнено ни се запишани во гените или во геномите – денешнaта варијанта на „природа“ (порано тоа беа хормоните, а пред нив беше крвта) – или за израз на идиосинкретски хир, за личен избор, грев, дефект или некаква друга индивидуална особина.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Како јазикот, кој служи како пример за другите процеси на акултурација, тие обрасци на мислење и на однесување им се втиснуваат на децата уште од раната возраст, било кога намерно се подучуваат на нив, било кога децата едноставно ги впиваат од своите одгледувачи.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Пол е неавтентичен и стерилен, неумолив лажго и фантазер, со заблуди за грандиозност. Животот би си го дал за неприкосновената возбуда да помине една недела во стариот хотел Волдорф-Асторија во Њујорк, длабоко самопотврдно искуство што му дава „чувство дека искористил колку што можел, дека го проживеал животот за кој бил скроен“ (135).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
‌Пол е, можеби, најгеј-лик во целата книжевност,244 барем во смисла на тоа дека големи делови од наративот на Катер изгледа се намерно устроени за да му се придаде на секое негово својство и дејство некое преопределено геј-значење.245 Но, тој е сушт настран сензибилитет и хомосексуална желба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Општественото упатува на облик на постоење кој произлегува од заедничкиот живот на човечките заедници и не исходува непосредно ниту од природната предодреденост ниту од индивидуалните варијации. ‌Како културна практика и како идентитет, да се биде геј е општествено искуство исто како што е општествено искуство да се биде Американец или да се биде припадник на средната класа или да се биде Чикано.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
На која страна од таа дихотомија ќе ѝ припаѓаат може да зависи од нивната политика или од нивната вера, но сите тие изгледа се согласни дека тоа се во секој случај единствените две можности.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ако во целава книга доследно зборував за машката геј-култура, а не за машката поткултура, тоа не е затоа што се обидував да ја избегнам импликацијата дека машките геј-културни практики со кои најмногу се занимавав се вторични, поткултурни, туку само затоа што сакав да избегнам да го претрупам текстот со таа недрага сложенка од поим.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Всушност, за културата обично се претпоставува дека се состои од разни произволни, но системски обрасци на мислење и на однесување кои се длабоко врежани во перцепцијата и во навиките на оние што им припаѓаат на конкретните групи на човечко живеење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Наместо тоа, според Милер, мјузиклот со експлицитно геј-теми „функционира директно против признавањето на хомосексуалната желба што провејува низ ‘други’ теми, предмети и односи во целата форма“ (32).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Се одвива во рамките на сите семејства што претставуваат едно општество или културна единица, така што сите припадници на одредена група на човечко живеење на крајот спонтано ќе бидат, на пример, родени говорители на еден јазик – иако го учеле во различни околности и во малку различни верзии.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа е израз на отпор кон доминантната култура и пркос против општествениот поредок.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Она што недостига во целава шпекулација е претставата за општественото како начин на суштествување што се состои и од лично и од колективно искуство.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во секој случај, во книгава малку се кажува за машката геј-култура од оној изворен вид, за она геј-културно производство засновано врз постоењето на геј-идентитет и врз способноста на претставителските практики да го пренесат; книгава речиси исклучиво се занимаваше со машката геј-култура од поткултурен подвид.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Динамиката на нејзиното формирање, нејзините цели и намени и нејзината политика се нужно различни.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Едно нешто, сепак, не му беше јасно во целава работа: Како во појасот на старецот се најде остар нож?
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Внесена во огледалото, својот лик го имаше во целата негова природна големина и прегледност.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Во крајпатната кафеана во Като Калиники (старото име му е Долно Клештени), ендопјите - така тука и во цела Северна Грција дојденците од Мала Азија, а и оние јужно од Олимп ги викаат староседелците - значи Македонците, ни рекоа дека патот за Костур преку Бигла е поубав и попријатен за возење.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Факт е дека турските власти ги исползувале тие атентати за да ја обезглават и компромитираат Револуционерната организација како анархистичка и да му се одмаздат на нашиот народ кој ја имал смелоста да дигне глава во цела Македонија против режимот на султанот.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Наспроти тоа што грчкото население во цела Македонија претставувало една осмина од вкупното население (македонското било повеќе од една половина), грчките владејачки кругови сметале дека имале право да претендираат на цела, или речиси на цела Македонија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Дури гемиџиите и да не сакале, или да немале потреба од контакти со ЦК, самиот ЦК не можел да биде индиферентен и да не се интересира за сѐ што се случувало на револуционерното поле во градот, па и во цела Македонија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Меѓутоа, Револуционерната организација, во името на автономна Македонија успеала поголемиот дел од нашиот народ во Костурско, како и во целата земја, кој ја признавал религиозната власт на патријархот, да го придобие и да го вклучи во своите редови, што во Атина и во Фенер се сметало за крајно опасно по однос на великогрчките интереси.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Меѓутоа, денес, кога во цела Македонија народот се разбунтувал и дигнал востание... кога Македонците се борат за правда и слобода, тие господа немаат кураж да го изјават пред еден граѓански суд она за кое народот се бори со оружје в рака.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Единствената блиска роднина на мајка ми, не знам дали дека живееше толку далеку од нас и дека многу ретко се видувавме, не можев да ја почувствувам многу блиска, ниту да ѝ се доверам за оние работи што ме измачуваа во целото ова време.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Воопшто некако во целата таа вечер ни беше пријатно на сите тројца: на тато, на Ели и мене...
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Исто така, Ели во целото тоа време прашуваше: - што е ова, што е она, или бараше: - Дај ми го ова, дај ми го она.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Но јас не сакав да го примам тоа како нешто олеснувачко во целата таа положба.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Иако не го гледав, чувствував дека татко ми е збунет и дека во целата наша несреќа со мајка ми, никому не му падна на памет - во тоа, што јас ја изнесов Ели од сета таа стравотија, што паѓаше и се уриваше, да гледа некакво посебно јунаштво.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
(...) Зборував за мистификацијата врз која се засновани литературата, академијата, културниот мит; но тие не се единствените што лежат тука.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Доколку од тоа се изроди некој кој не дува во истиот рог, стварен бунтовник, настапува паника во целиот театар.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Со тоа - сакал авторот или не - во целото дело стварноста на вистината, односно на вистинитото, ја проширува и на измисленото (кое токму вистинитоста го претвора во стварно).
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Српската влада, под влијание на една група луѓе што мечтаат за „голема Србија“… го забрани издавањето на весникот, така што ние немавме можност да ги искажеме во целата полнота своите мисли за интересите на македонските христијани”.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Претензиите на Србија и Бугарија, од една страна, ни покажаа оти само конкуренцијата на тие две држави нѐ остава да робуваме уште на неопределен рок; од друга – тие претензии ни ја потврдија и без тоа познатата вистина оти во цела Македонија има само една, а не неколку словенски народности.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Каква е улогата на театарот во целата оваа ситуација? Суштинска.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Вистинскиот ризик во целата ситуација е земјата да не стане заложник на познатите егоцентрични етнички програми што отсекогаш ги играле политичките лидери на земјата“.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Токму католичката црква во која во која мистериозно се чуваат некои од највеличествените изрази на маниризмот во целата Западна историја би требала да ја разбере теофаниската моќ на маниризмот!
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Само една работа во целата куќа беше направена цврсто и како што треба: тоа беа пружините на вратите.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Римската Курија, сè уште ограничена со “класицистички” и “барокни” претстави, мора да се ослободи од своите предрасуди.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Сé во домот бр. 2 го зачудуваше окото со својата исклучителна скромност: и мебелот, составен исклучиво од клупи од парк, донесени од Александровскиот булевар, сега наречен со името “Пролетерски ударнички саботи”, и газиени ламби од пазарот, и самите ќебиња со страшниот збор “Нозе”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Си залеа вода девојката, си отишла дома, приклукала на порта и излегла маштеа је да £ отворит.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Туку, слушај вамо - је рекла Марта, - нешто ќе те прашам: кој месеци се поубај и кој сет полоши во целата година?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Сега наеднаш беа застанати сите, застанувањето беше како еден единствен грч во целата нивна низа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тоа било сѐ што давало некаков знак на живот и во целата таа шума, а тоа сега го опфаќало сѐ повеќе и оној човек, со едната покуса нога, на дваесетина чекори од стапицата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
При секое идење во селото, со себе водеше еден силен, красен бик, Ромео го викаше; во целата околија немаше таков: со која крава ќе се спареше, мораше да фати, да се оплоди, а телињата беа многу понапредни отколку оние што се спаруваа со обични, селски бикови.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Огнот е угаснат, ама жарје уште има. Во устата, во грлото, во целата утроба.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ја жалеше мајка си, која во целата оваа збрка ќе го извлече подебелиот крај, без своја вина.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во целиот тој кошмар единствена цврста потпора за Рада беше Томо. Но, се прашуваше и самата: до кога?
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, зошто? Имаше ли тајната некаква врска со тоа?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Погледни ја цевкана“, ми рече Клод Галиме, најмалиот и најподвижниот во целиот тим, со кого брзо се спријателивме.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ќе ми го изгазиш сиот тутун! – свика врагот со дремлив глас и се закани со тупаница.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тупотот на нејзините копита и нејзиното мукање ја распараа магличавоста и страшно одекнаа во целата околина.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кога уметникот е многу тажен, може да напише божествена песна која ќе биде хит во цел свет.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Почнав наполно да се внесувам во целата ситуација.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Така смеејќи се, виткајќи се од смеа, заборави на казните, со двете раце сопирајќи си ја смеата рече: - Е, Леме, проклет да бидам, не се родил поголем шегаџија од тебе во целиот свет!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Тој успеа во животот да создаде огромен имот од куќи и дуќани низ цела Битола како и многу обработлива почва односно ниви, пасишта во целата преубава околина во подножјето на планината Баба, на тромеѓето помеѓу Македонија, Грција и Албанија.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Таа има учествувано на модни ревии во целиот свет, во Италија, Франција – Париз!
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Во целата таа работа дури по неколку дена се запозна со Атина Димоска (официјално Димовиќ), познатата битолска шивачка, за која се зборуваше дека е вдовица и жена која многу добро си го познава занаетот.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Впрочем, и денешниот облик баклавата го доби откако влезе во големите кујни на царската палата Топкапи во Цариград и стана култно јадење во царството и надвор од него...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко, поради шеќерната болест што почнуваше да го нагризува, повеќе се задоволи да ја гледа баклавата и само да ги лизне позлатените слатки кори од своето парче, додека го слушаше Камилски, веднаш помисли на улогата на овој драгоцен десерт кој постоеше во целиот тек од постоењето на Османската Империја.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се разбира, немаше никакви аргументи поимот баклава да биде прогласен за опасен и со оглед на неговото присуство кај сите балкански, медитерански и азиски народи во некогашниот состав на Османската Империја, но речиси и во целиот свет.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко и Камилски беа во прекрасно, победничко расположение, дојдени до крајот на мисијата, коешто тешко можеше да го разбере некој друг, освен тие двајца.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тогаш празникот од Татковата библиотека се пренесуваше во целата куќа, во Мајкината градина, на патот што беше пред нас во животот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Земјата на париските букинисти се ширеше од мостот Мари до вечниот Лувр, од мостот Сији до мостот Роајал во целиот Латински кварт и VI арондисман.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
„Сакаш да кажеш дека немате кригла од една пинта во целава проклета кафеана?“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Знаеш ли ти дека во целиот наш јазик постојат само дванаесет рими на „ог“ ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Само еднаш во целиот свој живот Винстон држеше в раце непогрешлив, документарен доказ за фалсификувањето на историските факти. И во таа прилика...
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Единствено што е важно во целата работа е тоа дека не смееме да се изневериме меѓу себе.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Само во тој еден единствен момент во целиот мој живот, јас поседував вистински конкретен доказ после настанот... години по него.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но неочекувано сфати дека во целиот свет постои само една личност на која тој може да ја пренесе својата казна - едно тело што може да го постави меѓу себе и стаорците.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Да знаеш нема да биде моја вина ако старата зграда „Победа“ ја нема најголемата китка од знамиња во целата улица. Ми вети два долара.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа беше спротивно на тенденцијата кон механизирање, која стана квазиинстинктивна речиси во целиот свет и, уште повеќе, секоја земја што остануваше индустриски неразвиена беше беспомошна во воена смисла и беше осудена да падне под доминација, директна или индиректна, на своите понапредни противници.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На крајот пак од летото, отидов со нокти да го отворам тој гроб и да го прашам човекот внатре, зошто во сите години, во целиот заеднички живот, молчел за она што го нагонило да изгради брана и да го потопи Долнец?
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Пациентите барем во целата мака што ја имаат да бидат достоинствено третирани.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Ако постои мета-ниво, сите сме во тоа, тоа е медиската политика, тоа е нивото на светскиот пазар кадешто постои тип по име Руперт Мардок, кадешто 128 Margina #17-18 [1995] | okno.mk постојат ATT, TELECOM и слични големи играчи во целава игра.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
При тоа, задолжително требаше претходно да се обезбеди мислење од синдикатот, кој беше активно вклучен во целата постапка (чл. 11-12, ЗРО/90). б) во 1993 се избриша и експлицитната одредба која велеше дека откако работникот, кој бил прогласен за технолошки вишок, веќе при- мал двегодишен паричен надоместок – потоа, во наредните две годи- ни (што значи, сè на сè четири години) – ќе има предимство при вра- ботувањето кај истиот работодавец.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Но, во исто време беше свесен дека не може да се снајде во целата таа ситуација.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Си дошол и Ристе и на веста што ја стори Злате, беше ја запалил ламбата (една во цело село), во одајчето, (едно во цело Мариово) и чека „мили гости".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кон везирот: – Издај свето решение да се фатат и погубат водачите на бунтот и да се воведат моите закони и таму како што се во целата царштина.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Низ животот на Мајка, кој се одвиваше речиси во целиот тек на дваесеттиот век, се збиднаа и балканските војни, Првата и Втората светска војна, раѓањето и падот на комунизмот на Балканот, како и она на сталинизмот, распадот на Југославија, создавањето на Македонија, транзицијата од социјализам во капитализам.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во целиот бран што ги следеше ослободувачките војни на колониите, сиромашните се бореа да се ослободат од богатите.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Планетарен трибализам Иако во Источна Европа е посебно очигледна, наклонетоста кон трибализмот може да се согледа во целиот свет: сосема јасно во Африка, но и во САД, кадешто Движењето за политичка коректност учествува во истата тенденција кон егоизмот на идентитетот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сите уметници се лутат токму на тенденцијата на критичарите да ја одвојуваат формата од суштината, а тој систем применет врз Хичкок секој разговор го прави залуден и неплоден, бидејќи, како што тоа добро го дефинираа Ерик Ромер (Erick Rohmer) и Клод Шаброл (Claude Schabrol), Алфред Хичкок не е ниту раскажувач на приказни ниту естет, туку „еден од најголемите изумители на форма во целата историја на филмот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Бев го­лем застапник на брзото потпишување на Договорот за Светската трговска организација, под услов тој да важи во целиот свет и да предвидува компензациони мерки.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
До ваква идеја сигурно не дошол ниеден друг механичар во целата држава Онтарио.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Трајче беше најнечистото дете во целата улица, а можеше да се рече и во целото училиште.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Формата што доминира на американскиот Запад, и веројатно во целата американска култура, е сеизмичка: раскршена, процепена форма, израсната од пукнатините на Стариот свет, тактилна, кревка, подвижна, површна култура - во која мораат да се следат истите такви правила за да се фати нејзиниот чекор: сеизмичкото лизгање, меките технологии.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Песната на американскиот дрозд се умножи и претвори во цела шума од распеани птици.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Во целата оваа сива реалност и судрувањето со недрагите проблеми мора да креираме, пронајдеме, создадеме рамнотежа, контрасна од хаотичното, диво, разулавено секојдневие, за да постигнеме совршен баланс во нас и со сѐ околу нас.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ми се падна во целиот вагон да сум само јас женско.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се чувствував во целата земја како во стапица, во земјата во која беа закопани сите таткови соништа за враќање.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во тој период во САД започнала една од најголемите расправи во американската историја, која не се водела само во Конгресот и низ печатот туку и меѓу обичните граѓани во целата земја.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Исто така, во првата половина на март 1944 година, американскиот печат го пренел на своите страници писмото на Националниот комитет на ослободувањето на Југославија, упатено до министерот за финансии Хенри Моргентау, во кое се барало да не се дозволува вадење на нејзините депозити што се наоѓале во Државната благајна на САД во каков било износ и од чија и да е страна, без согласност на Националниот комитет на ослободувањето на Југославија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Едновремено, пред членовите на делегацијата, тој истакнал дека е потребно сојузничките влади официјално да му дадат охрабрување на Јосип Броз Тито, бидејќи "герилската армија (се однесува на НОВ и ПО на Југославија, б.м.) претставува сериозен проблем за нацистичките сили на Балканот и во Италија", а уште повеќе "заради неговата способност да ги обедини различните политички групи во Југославија", што претставувало, според Ла Гвардија, "најдраматична работа во целата војна".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Се појавиле повеќе организации кои си ставиле во задача да влијаат на јавното мислење со што би го определиле ставот на САД спрема веќе започнатата војна.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Беше во право. Не само што немаше редица пред шаторот на дивјакот, туку и немаше жива душа во целиот циркус.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Мита фрла во него грст планински чај и кога во целата земјанка се чувствува сладуњаво - горчлив мирис, таа го разлева миризливиот врелец во алуминиумските таски.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Петнаесетти август. Во цела Грција се слави празникот Голема Богородица.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Кој како имаше во целата немаштија во која живеевме.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Забелешките на Жари се мали детали, чудни реченици во целата книга; преиначени во визуелна форма од Дишан, тие имаат сосема поинаква тежина.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Ама за ибн Пајко, сотрен од чемерот, во цела бавча со цвеќиња не можеше да се најде ни едно што со миризбата да го развесели.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Едно што во целата ситуација, колку што ми изгледаше нереална и лажна, самата помисла каде се наоѓам ме извести дека сето тоа е вистина.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
За жал во целата таа ситуација постојано се провлекуваше најголемиот порок на моето постоење, а тоа е немањето пари.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Најопасно во целата приказна е што јас го познавав девојчето.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)