во (предл.) - право (прил.)

Синот, повторно, за да докаже дека таткото не е во право во мислењето што го има за него, прави секакви мајмунлаци за да му се доближи на таткото и да го придобие неговото внимание, но како контраиндикација, наспроти тоа, успева само да го оддалечи и да ја удвои нетолеранцијата меѓу нив.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Кога таа се расправаше со нас секогаш беше на нејзина страна, па дури и кога знаеше дека таа не е во право.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
- Во право сте - велам, потсетувајќи се на својата одлука да преживеам.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Луѓето сѐ уште велат „ние не комуницираме“ и се плашам дека се во право - она што тие го соопштуваат (communicate) кога велат „ние не комуницираме“ воопшто ништо не соопштува бидејќи, како што Вацлавик (Watzlawick, Beavin, and Jackson, 1967) вели, „не е можно да не се комуницира“.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Меката земја попушта лесно под твојата тежина: колку повеќе притискаш, таа се повеќе се повлекува. -Мислиш дека си во право?
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
-Чекај, полека. Ти си во право, но јас ќе морам уште многу да зборувам за тоа – рече старецот, притискајќи му ги рамениците, со своите суви раце, обраснати со долги нокти, буткајќи го кон тревата. –Седни, отпушти се.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
- Добро, добро! Гледам дека полека ти се допаѓа смислата на овдешната живеачка, - уште настојуваше Светлана да докаже дека е во право.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Дозволи ми и натаму да ја гледам пепелта. Ќе се вратам, кога ќе станам посилен и ќе ти бидам ученик, и на крајот од Патот ќе ја здогледам розата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Со чудна простодушност, рече: – Сите исцелители и тревари во Базел тврдат дека сум измамник. Можеби се во право.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- Во право сте. Речиси сум заборавила - носталгично мрмори мојата Doris Day. - Продолжете...
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Лакхдар беше во право. Вилата во која некогаш живеел Андре Жид во Ла Марса беше со убав видик на морето, со градина сета обрасната во густо медитеранско билје, насекаде проникнато со стракови јасминово цвеќе, со шадрван на средината.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Овде, во куќата како да е сѐ уште присутен духот на Жид!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ти си можеби во право, мој Камилски, почнувајќи уште од преторијанските римски гарди составени од туѓинци, па до отоманските османските јаничари, без да ги заборавиме египетските мамелуци, па руските стрелици или современите ешалони на моќни воени организации, кои како да ги поврзува истиот дух: како да ги одржат во што подолг живот империите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко во тие моменти, колку и да беше Камилски субјективен и, според него, не во право, не сакаше да го прекине.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски ја разбра алузијата преку оваа француска изрека од една фарса (од времето на Рабле), дека треба да се вратат на приоритетната работа, се насмеа и во весел тон продолжи: Во право си, пријателе, зборови многу, а време малку!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Секој збор има своја историја, своја судбина...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Не можеше повеќе да се бори против Партијата. Освен тоа, Партијата беше во право.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А ужаснуваше не тоа што ќе те убијат затоа што мислиш поинаку, туку тоа што тие се можеби во право.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но помислата дека е луд не го вознемируваше премногу: страшното беше дека тој можеби не е ни во право.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Па сепак, тој беше во право! Тие грешеа, а тој беше во право.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Историјата е запрена. Ништо не постои освен бесконечната сегашност, во која Партијата е секогаш во право.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Па сепак, тој знаеше, знаеше дека е во право.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Одвреме-навреме Винстон фаќаше такви забелешки како „Мислам дека сте во право“ и „Толку многу се согласувам со вас“, изговорени со младешки и прилично глупав женски глас.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Беше во право. Јас со задоволство разговарам со тебе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во животот има две алтернации Она што го одбираш и она што го одбиваш Сакаш чини метонимии или алитерации Двојно губиш одошто добиваш И да се во право твоите аргументации
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Сѐ што сум постигнал во животот е благодарение на тебе…, тато, иако јас ти се спротивставував понекогаш и велев дека не си во право, длабоко во себе знаев дека, дека ти си во право и ги следев твоите совети.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
На телевизијата најчесто прикажуваа тешки филмови, со војни, или криминални. Без таа да каже било што, сестрите веднаш го исклучуваа телевизорот. И беа во право. Не само заради неа. За сите. Само насилство, агресивност.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Секогаш сметаше дека Стојан е во право, а Јован греши.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Пелагија клечеше крај неговата глава, го оплакуваше во себе, без глас и без солзи, оплакување што повеќе беше монолог отколку дијалог, всушност не кревајќи ја главата, чувствувајќи со снагата и слушајќи со ушите што се случува во одајата, кој доаѓа и кој заминува, таа му вели на старецот и се надева дека немите зборови што ги пушта во отворените очи во кои сега светот е сведен на таванот, дека незнајно како тие стигнуваат и до оној дел на старецот што уште не е заминат, а и до неговата дебела половина, до бабата Петра, која во мигот го слуша ритмичното вртење на тркалата од возот Ти дедо Костадине ја сврши најдобрата работа така да знаеш ги откорна бегалците од овој батак и ги упати назад во коренот во здивот на дедовците не е важно што ти и јас остануваме тука така ни е пишано зар не така ни било чкртнато да останеме во проклетава рамница за да бидеме дира на нашето талкање оти колку сакаш кажувај му некому дека си бил таму и таму си проживеал тоа и тоа ако не оставиш потврда за тоа како што направи сега ти кога ги напади сите во брегчињата и ритчињата на Македонија а ти остана тука каде што не сакаше да останеш за што јас живата и осрамотената ти сум бескрајно благодарна што ќе бидеме заедно ти во меката кална утроба на земјата јас земјосана калосана врз земјата со тоа што знам дека ти уште сега јуриш да го стигниш возот за да бидиш заедно со твојата благородна баба Петра и внучињата додека твоите коски ќе бидат тука додека еден ден не заминат со мене и не тагувај нема в земји да те положам додека не најдам такво место какво што бараше ти биди спокоен смири си ја душата пушти ја да ѝ биде поткрепа и надеж на баба Петра а ти како што гледаш не си сам не оти јас ти седам над глава туку ако смогнеш сили да ја свртиш главата ќе видиш дека одајката ваша никогаш не била пополна со луѓе отколку сега оти тука се сите што те сакаа ама и оние што те колнеа кога се затвори во вагонот Папокот Корнулов за кои не се знае уште колку ќе останат тука оти се шушка како некои вагони на товарниот колосек се полнат со секакви шејови тука е и Друже Србине кој се радува што не си замина со другите мисли дека барем овие што не се заминати ќе останат со тебе и да знаеш мислам дека е во право зашто еве јас ќе бидам тука Танаско децава школнициве цела година ќе се ловат по широкиве и празни улици! сака да го продолжува својот монолог ама одајчето е полно со тела и врева и таа не си ги слуша мислените зборови, мислата ѝ ја запираат, ѝ ја раскинуваат.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Британските критичари, кои во дното на душата тешко му го простуваат доброволното заминување на Хичкок, совршено се во право кога и по триесет години со младешки жар ѝ се восхитуваат на Госпоѓата што исчезнува, но залудно е да се жали за она што поминува, за она што треба да помине.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
- Во право си, - реков помирливо и за да го одоброволам излажав: - Многу е глупаво да имаш родители.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Па да, го сакаат семејниот живот, сонуваат да имаат големо семејство - во право сум?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Наскоро се покажа дека татко ми бил во право.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Брат ми се врати по неколку дена, истиот каков што си го знам, само ми се виде поубав и поголем.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Можеби мајка ми е во право, мора ли сѐ да ми биде јасно и да ми се објасни?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Се отпуштив сосема, за да може креветот полесно да ме земе и одлетав, или потонав, не сум сигурна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сфатив, дека од самиот почеток, кога не сакав да го прифатам и кога не му верував, бев сосема во право.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)