за (предл.) - играње (имн.)

Патриотски-научната реторика на нашите идеалистички предци не можела да ја разбере „инфантилноста“, поместената желба за играње на тие „од вкус лишени и разуздани“ генерации маниристи.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Анаграмите, меѓу сето друго, не служат значи само за играње и разонода, не се само банален виц.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
На пример, некому му е потребен имплицитен договор за играње на „Среќно Семејство“.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
НАЦА: (Доаѓа, застанува зад плотот и зинува, за малку да ја испушти тепсијата, со зелникот.) А, леле мајко, што е ова чудо!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
АРСО: Така! Удирај се сам! Те стигнаа клетвите сиромашки! (На свирачите.) Свирете ја сега со мекам, полека... за играње! (Игра старо оро, Поцко го следи во чекор, сѐ пред Теодос, околу него.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Само за играње беше скроен.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не ми втасува ни времето, ни местото за играње.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А си мислам:дали ти си за играње, дали ти си за куче, кутале мое, кутро.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Не оди кај него, му велам, нека не те лаже, Не те вика тој за играње, му велам, не те води на арно место. Сам нека си игра, велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)