за (предл.) - исповед (имн.)

Два дена само минаа откако тој го отпочна тоа необично и безумно дело и Ана пристигна, жедна за милувки и за исповеди, свежа и малку тажна, но детински радосна и брборлива во своите изливи.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Но знам. Ќе дочекам уште едно зреење на ’рж и ќе сум страшно спокојство само за исповедта, не за друго, ти кажувам.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)