за (предл.) - куќа (имн.)

Оттука треба да излезе шеќерецот, кафенцето, тутунецот и други мастрафи за куќата, а пак лебецот и зопта за Алчето му беа осигурени.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Таа така си кроеше: тројца браќа се: Стојо, Илко и Трајко; три куќи; три таками за куќите. Море — волови; море — овци; море — товарни добици, пашита, море — нивје за тројцата браќа, три пералника, три месариика, три ѓума, три тави, шест тепсии.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Трајко ја симна грижата за куќата и Митра од својот грб, гледајќи го Толета како стопански се грижи за сѐ што е потребно.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ќе се вратиме од Луксембург кога ќе заработиме за куќа. Но дотогаш... Ацо не ја заврши мислата.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Од Солун купи големи, сребрени шандани, порцелански ламби, дебели килими, готови шилтиња, перници, шарени ковчези, и уште многу работи за куќата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Па зар во државава нема некоја чесна и домаќински воспитана мома која прилега на твојата убавина, што ќе ти биде верна и што ќе се грижи за куќава.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Покривите од неколку земјанки веќе беа пропаднати и сега луѓето се плашеа за куќите, па со качување или со предегање го чистеа снегот.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Бидејќи беше добар мајстор, имаше нарачки од секаде: и од селата и од градот: правеше ќошиња за куќи, лакови за прозорци и врати, скали, корита за чешми, столбови за цркви и камбанарии, плочи за споменици и гробови, воденички камења и сѐ што ќе му се нарачаше.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Танаил користејќи го правото на жалба, го обжали решението на судот со кое му се наложуваше да му ја плати на Китан штетата за куќата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
„Што да видиме?“, прашав јас. „Пред сѐ за куќава“, вели тој.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Сакаше да рече, „Ти знаеше дека штедев пари за да го платам капарот за куќата.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Потоа Едо – авторот верува дека Едо и саскаше да се пофали, но и затоа што авторот нему му ја влеа нужната доверба – на масата го распростре планот за куќата со дваесет и пет соби и дванаесет бањи што планираше да почне да ја гради наскоро на една рудина каде што се подигаше нова резиднцијална населба.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ако дома имаш пушач, плаќаш бајаги поголемо осигурање за куќата.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Се наведнав и се сетив на Циганката што ми гледаше на карти: ,Ај, нека се гледа и за куќа и за среќа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се исплашив за куќата... Ми удри крвта во главата и чкрапнав...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
И ние двете се грижиме за неа како и ти, ама од сега натаму повеќе да се грижиш за куќава кога останува сама отколку за Пеличка.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
„Смокот носи сукцес за куќата, велеше баба ми Нача, бог да ја прости“, рече Брчалото.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
ЛУКОВ: Добро. Сега слушај ме. Утре ќе настојувате тој по никоја цена да не добие ориентација ниту за местото на атентатот, ниту пак за куќава.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Имаме и други сведоштва за тоа што ни го одзедоа, за куќата, за лозјето, за воденичката.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
За куќите крај пругите и децата на прозорците. Замисли си само!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
А и не е срамота да се браниш од ѓаволот и од болестите. „Умно е само она што е и корисно за тебе, за куќата“ , велеше Лазор Ночески.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И си мислам за Јона мој, за куќава без стопан, без сенка. И за нас, што се утариме ко наврнати утки.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
ОГЛО: Кои стории на вашето семејство можат да се најдат на CD-ромот? IГЛЕ: Има приказни за куќата на дедо ми, купена во дваесеттите и веројатно национализирана во педесеттите.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)