за (предл.) - политика (имн.)

За некои, се вели дека имаат нос за политика, други за трка со коњи, за фрлање камен од рамото, за многу пари, за дупки во законот, за преродба...
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
А што му пишува англискиот министер претседател на кентерберискиот архиепископ за политиката на големите сили во нашите работи: „Учеството на сите сили во разрешувањето на македонското прашање само може да го задржи, наместо да го забрза, неговото разрешување.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Па тие се уметници, а за политиката нека мислат тие што се платени за таа работа.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
„Политика за политика“, му велам, „ама земјана треба да се ора и да се копа“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Кога зборуваме за политика зборуваме за нешто многу ограничено, коешто всушност е регулација на национално рамниште.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Во неговите песни се раскажувало за јунаштвото на Турците од минатото, од времето на Муратовата моќ, за нивната страсна љубов и за убавината и верноста на нивните жени.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пеел со склопени очи и поднаведнат како во зазор што им го одзема времето на богатите, на умните и на покорисните од песнопојците зашто можеле да разговараат за свои работи, за политиката на европските земји кон Турција, за ловот и за коњите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Меѓутоа, кога братот доаѓа на посета кај нас со малечкиот Љупчо, ништо не му споменува околу смртта на Лена, водат долги разговори за политика и пивнуваат ракија од малечки чашки.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Тие разговараа за женски работи, од козметички препарати до педагошки постапки, но сега Маре рече: - Сите мажи зборуваат или за политика или за спорт.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
„За што ли зборуваат, да ми е да знам“ - се прашуваше Маре.  „За што, ако не за политика“ - си одговараше Кате.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Мојов само за политика. - Дури и на одмор.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Кога станува збор за политиката, тогаш, освен екстремистичките ридикули на десното крило, речиси и нема никого кој би сакал да биде некаде другде освен во златната средина.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)