за (предл.) - природа (имн.)

Биографиите се наредени по абецеден ред во рамките на еден материјал кој полека се надоградува, а податоците непрекинато се акумилираат и создаваат еден дискурзивен, отворен и незавршен есеј за природата на СНН и, бидејќи набрзо станува очигледно дека податоците во голема мера се филмски, тие исто така даваат материјал и за есеј за природата на филмската уметност и филмските конвенции, за раскажувањето и за други нешта.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Па сепак, иако не можеше да се разбере што кажува човекот, не постоеше никакво сомневање за природата на тоа кажување.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таа нова положба исто така пренасочува кон размислата за природата на осознавањето, неговите специфики и историчност, посебно поради тоа што постмодернистичката дилема и пресврт (замена на парадигмата) со право го релативизираат семоќниот дух (ум), неговиот непосреден примат над сетилното и (по општите претстави) од понизок ред сетилно осознавање.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Приклученоста за машините секако имплицира нова антрополошка констелација и нов тип на субјективно осознавање, втемелено во општото спознание.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Се сеќавам на Фокс како зборуваше за природата на Хирошиевата Моќ. Радиоактивни нуклеази, моноклонални антитела, нешто за поврзувањето протенините, нуклеотиди....
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
А и за природата, нема што за природата да раскажам кога таа самата се раскажува врвејќи ден и ноќ по патот со востановениот ритам.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
На шестото новороденче во таа година црните подбивачи сакаа да му дадат име Сирак, но попот го запиша во црковната книга како Никита Марко Проказник, на задоволството на Јага Перуника, им се тргаше од пат на разубавените селанки и со стара ракија во бокалче пред себе му раскажуваше на најстариот, на Богдан Јанков со козји уши и со господови тајни во себе, за природата, за Чарли Краков, за гасениците.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тој сакаше да го прегрне човечецот со долги и немирни прсти(овој пак се обидуваше да не дојде под обрачот на големите раце) и раскажуваше за природата и за гасениците најмногу за некој Чарли Краков, или за призрак на опачината на неговата потсвест, на нешто што е натсвест и живее вон од него, вон од неговата матна мисла, нешто на што зборовите и му го градат и му го одземаат обликот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Еве, дури и кога би седнала да пишувам за ова околу мене, за природата, би морала да се затворам во одајата, да не го слушам ниту зуењето на инсектите, па и темно перде да закачам на прозорецот....
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Ама, вели, што ќе пишиш за природата. Ридиштава се ридишта.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Пораснав на јуфки и попара. Во Пасажот Шоазел нема многу глетки на природата? Нема ниту една. Бевте париско дете, кое слабо знае за природата, чистиот воздух.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Коментарот е фалба за природата, но за луѓето, за Преспани ни збор.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)