за (предл.) - семеен (прид.)

Откако Камилски се врати жив, но не и здрав, од голиот остров на смртта, никогаш не доживеа целосна рехабилитација, и на почетокот мораше да се задоволи со работи под неговите вредности како поранешен универзитетски професор и угледен публицист.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И госпоѓа Камилска која се грижеше за семејниот буџет, го чувствуваше недостигот на дополнителните средства од хонорарната работа на својот сопруг.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Наместо тоа, наративната метафора вели дека индивидуите ги живеат своите животи преку приказни - приказните го обликуваат нивниот живот, тие имаат реални, не имагинарни, ефекти - и на тој начин му даваат структура на животот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Во литературата за семејна терапија постојат многу примери на комбинирање на наративната метафора со различните конверзациски/ лингвистички метафори.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Дали се работи за историја на едно семејство или за семеен роман?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Изгледа дека мојот предмет не му беше нималку помил на геј-печатот отколку на Американското здружение за семејни вредности.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
„Станавме највидна организација за семејните вредности во државата и, да бидам искрен, една од највидните во земјата.“34
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Фаќаше од око најнеочекувани рекурси, се наведнуваше и се искачуваше со камерата како со џебен фотоапарат за семејни фотографии, ги ловеше последните зраци на сонцето по брановите преку камењата, правеше смели швенкови од карпестите врвови до распенетите вирови, се задржуваше со крупни планови по брановите бистра вода што ги преплавуваа изделканите белутраци по свиоците, успеваше да фати и по некој растреперен цвет на колонеж или скриена циклама во цепнатинките на скрките.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Тој раскажуваше, ние црвенеевме, а Берта Ауербах сигурно веќе имаше решено уште таа вечер да му каже на овој млад човек дека ја откажува нарачката за семејните портрети.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тука, покрај Густав Климт, седеше неговата две години постара сестра Клара, која повремено, сосема неумесно за салонот, грубо го удираше со лактот, го прекоруваше, а тој се правдаше дека неговото однесување е дел од слободата која му е потребна на секое човечко суштество.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Од преголема желба да дознаам што се случило таа ноќ, веќе со ниет еден ден дури и да пишувам за семејната судбина, често инсистирав и прашував за да го дознаам и тоа што можеби и не можело објективно да се знае за патувањето, кое речиси паднало во заборав, па браќата велеа дека претерувам.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)