зад (предл.) - тебе (зам.)

Таму, зад нас, сѐ е во чад и пламен... оди и не гледај зад тебе.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Е, можам да те замислам, со кацига на глава и фустанот кој зад тебе ќе се лелее како барјак низ Куманово.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Одиш потоа по него да го бараш, а тоа зад тебе.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Поорале уште една бразда, пак Велко беше се опулил и бидејќи дете, пак му свикало на деда си: „Дедо, дедо, ете го штркот зад тебе, заврти се да го видиш.“
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Не знам како се сврте Велко назад, го видело штркот оти е близу деда си си му свикало: „Дедо, дедо, опули се зад тебе, ете го нашиот штрк.“
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
– „Е лели и ова не ми го веруваш, бре татко, ами кога беше ти на орање во големата нива, лели ти ги тераше Велко воловите и јас си зобав црви во браздите изорани; ами лели Велко ти рече два три пата: дедо, дедо, нашиот штрк ете го зад тебе, и ти на треќиот пат ме удри со остенот и ми ја окрши писката од ногата, та едно чудо време боледував, одвај дури оздравев.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Сигурно е ужасно, мислеше Змејко кога сеќаваш како нешто ти недостасува, кога сеќаваш дека си останал без еден дел од своето тело, кој ти останал некаде незабележано по изминатиот пат зад тебе, во сите изминати денови, а ти си продолжил носејќи му ја празнината, постојано чувствувајќи се прогонет од тој недостаток, сѐ дури вџашувачки неочекувано еден миг не те натера да го побараш, и додека не откриеш дека си останал без него. Каде ли го загубив, мислиш, каде ли?
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Секаде гледам само што има зад тебе, не можам да видам.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
И си велам, ајде Јоне, со господ напред и со газот зад тебе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тие секаде се зад тебе, по тебе. Се задеваат, кљавкаат. Загари.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)