кај (предл.) - врата (имн.)

Кај вратата застана и се осврна назад, но О'Брајан изгледаше како веќе да заборава на него.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кај вратата застана и се сврте. „Си држел ли некогаш актерка во својот скут, другар началник?
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
- Бидете мирни - рече Даскалот. – Мирни и никој од местото да не сте мрднале. - рече и отиде кај вратата.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
ЉУБА: Гледај, колку е чудно: Марфа се прикрадува кон нас од кај вратата.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Зашто може да се случи и да ми се налути кога не знае. (Кинисува и пак кај вратата подзастанува, се мисли).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Беше извадил некакви крпи од долапот, ги истресе кај вратата а потоа ги однесе до главата на Таша, во нишата во која се наоѓаше отворениот прозорец.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Потоа излезе за момент во тремот и донесе празна саксија.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мајката Роса е разговорлива жена, исто толку е и внимателна слушателка, ама сега смета дека претерала во сѐ па затоа стана и извинувајќи се што толку многу се задржале, тргна на кај вратата, а по неа, зацрвенета во лицето и Деспина.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Таа на прозорецот – тој врз завесата, таа на плафонот – тој врз креденецот, таа на креветот, а тој... под креветот, потоа таа кај вратата, а тој над масата и ги исклештил забите!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Минал денот, па уште еден, и тој ѝ се заблагодарил кај вратата и рекол дека мора да замине, дека ѝ е длабоко благодарен за мелемите, негата и храната.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)