кај (предл.) - чело (имн.)

Сега додека одевме кон скалите за да се качиме горе во собата, му го видов профилот, по малку пушкиновски, подаден напред, но целото лице подолгнавесто, горниот дел кај челото и очите поизразен, а долниот пововлечен.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Фимка сврте лице на кај челото на колоната и, подавајќи пред себе раце, како да сака да прими пеленаче, со сета сила на својот дух и срце, прошепоти:
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)