кон (предл.) - автор (имн.)

Повремено фрлаше куси, дискретни погледи кон авторот кој знаеше дека овој се труди да види кој е натрапникот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Пристапувајќи кон масата, типуваше на подгрбавената, широкоплеќеста фигура на човекот што седеше на другата страна на масата, со лицето кон авторот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Со погледот веднат, тој скоро полугласно изусти: „Ова никому до сега не сум го кажал“, рече и го крена погледот кон авторот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Бавно се сврте кон авторот и го изгледа чиниш исчудувајќи се.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Дури сега Едо селанецот бавно, како да се напнал под претежок товар, почна да ја крева главата; се сврте кон авторот, го изгледа како одвај сега да го забележува и со прилична спокојност рече: „Јас немам што да мислам“, рече и пак ја ведна главата и го закопа погледот пред себеси.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)