кон (предл.) - гради (имн.)

Деница застана пред огледалото, си ги стави рацете на двете страни од вратот и, спуштајќи си ги полека надолу, кон градите, се загледа во своите очи, со долг и длабок, испитувачки поглед.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Слушајќи ја гајдата, почнаа стапалата сами да му помрднуваат, нозете да му се поткреваат, рацете да му се поткреваат кон градите како да држи гајда.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Почувствував како од ќесето по раката, од рамото кон градите ми се качува некоја тага и жал.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)