кон (предл.) - стубел (имн.)

Бојан го грабна стомнето што го беше донел од колибата, а Денко ги зеде двата термоса што археолозите секогаш ги носеа со себе, па се стрчаа по патеката што се спушташе кон стубелот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
И заборавија зошто тргнале кон стубелот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Денко, брзо! - свика и колку што го носеа нозете се стрча кон стубелот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Околу пладне, кога Бојан и дедо му изморени од жегата тргнаа кон стубелот да се исплискаат со студена вода, забрчи во долниот крај на Рамни Ливади.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ајде, наздравје косење! - дофрли Кирил и забрза по патеката кон стубелот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)