на (предл.) - глетка (имн.)

Еразмо, физички, многу ситен во споредба со водопадот, беше внесен во убавината на глетката.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Не можејќи да и поверува на глетката, а десет пати измрморил мошне гласно: „Неверојатно!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Таа убавина на глетката на изгревот, успеа да ме извади од сета моја огорченост од системот.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
И додека ѝ се восхитуваме и насладуваме на глетката, не забележавме дека на соседната клупа седнаа двајца мажи на чии лица изразито се гледаат старечките брчки.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Здивот на публиката зад тебе е сосема малку важен во откривањето на глетката.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Првиот вели: „Но, во Шкотските висорамнини нема лавови.”
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Но, веќе приближната анализа ни покажува дека политичката заднина е само изговор за нижење ред типични „хичкоковски” ситуации, меѓу коишто најславна е веројатно онаа со ветерницата што се врти наопаку: јунакот во потрага по злосторничките грабнувачи се снајдува среде идиличен холандски пејзаж со ветерници, и одеднаш забележува дека една од ветерниците се врти во насока спротивна од онаа на ветрот - тој „против-природен” детаљ секако ја денатурира идиличноста на глетката, одеднаш „сѐ станува сомнително”, се испоставува дека вртењето на ветерниците е всушност сигнал на злосторниците...
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)