на (предл.) - печалба (имн.)

Тука од сите заборавено живееше едно мошне сиромашно семејство: старец и старица, со козле, децата одамна им беа на печалба, ни трага ни глас од нив со години.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Диме расправа што го натерало на печалба. Се одделил од татко му.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Ацо и Веселин, така се викаа, ги фрлиле на печалба, малата печалба и сиромашниот селски живот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Животот на печалба Оние од Сурдилица носеа печени пилиња, печеница, салами и обилно се гоштеваа.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
ВО ПАРИЗ сретнав многумина наши луѓе - работници и други, кои овде дошле на печалба.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Од десет години брак, девет сум на печалба. Една година само со жената и децата.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тука, на плоштадот Свети Марко во Венеција доселениците од Македонија неодложно се потсетуваат дека од памтивек се навикнати на печалби и селидби, навикнати се водата постојано да им е до гуша во живеачката, навикнати се и кога пеат да ја колнат туѓината.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
РОЛНИТЕ НА ДЕТСТВОТО НА ДОСЕЛЕНИЦИТЕ ОД МАКЕДОНИЈА НА ПЛОШТАДОТ СВЕТИ МАРКО ВО ВЕНЕЦИЈА
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Одвај ја дочекав пролетта. Тргнавме пак на печалба во Белград.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Секоја сабота навечер го палеше кандилото пред Христовото распетие, таму, во дното на малата соба, се молеше за здравјето и за среќата на своето дете и се колнеше дека нема да го пушти синот да оди на печалба во тие проклети земји, макар тука и со корење да се храни.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
КОТЕ: Ете, пак кај нив други адети, кога се оди на печалба гурбетчијата да излезе од пенџере.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
ФРОСА: Вистина, вистина, останало од старите - адет кога излегува некој од куќи за на печалба да се стави софра. Велат за пак да си се врати на софрата — дома.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
А после, ко се пушти одењето на печалба, многумина фатија усвет, заминаа во Америка и во Австралија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но кога во почетокот на шеесетите години, тогаш се пуштија границите и едночудо наш народ замина на печалба во Европа и низ светот, дознале дека тоа не е така, дека земјата лежи напуштена и неизорана, а дека зградите се уриваат и нема кој да ги поправи, почнале да се подготвуваат за враќање.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И невестата ја учам да зборува грчки, бидејќи наесен планираме да одиме во Грција на печалба.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Сите се од Голо Брдо. Едни со привремен престој, чекаат преселување во Драч, други на печалба – ѕидари и аргати.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Селото, вели, скоро е празно. Мажите на печалба, школото затворено, децата учат во Билишча каде секој ден комбе ги носи и ги враќа, а камбаната ретко бие и поретко црквата отвора.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
На гости ни доаѓаа не само роднините, туку и сите жители од селата Долно Папратско, Новоселени, Лобаница, Косинец, Д`мбени, Смрдеш, Брезница, В`мбел и тие кои на печалба беа по градовите...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
До војната луѓето беа зафатени со мислата да направат што поубава, што полична куќа; одеа на печалба, во свет за неа; делеа од устата, робуваа довека за неа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Та набрзо потоа отиде во Преку, на печалба.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Така е, на чесен збор: во малите градови осамените и тажните се кловнови за луѓето, за оние луѓе што строго го поделиле животот на печалба, сопружничка должност и спокојство крај полната софра. Во малите градови.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
„Мојто момче, Џемо море, не е дома, мојто момче на туѓина, на туѓина, на печалба.“
„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)
И така Татко во новата серија турцизми (гурбет, сургун, гајрет, гајле и беља), предност му даде на зборот гурбет, со потекло од турскиот збор kurbet (а тој од арапскиот збор gurbgurbet), присутен речиси во сите балкански јазици со ист корен, а со мали модификации, со широка гама значења: живот и талкање по туѓина, заминување во на печалба, осамен живот во туѓина, егзил...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко, на изненадување на Камилски, пред да го толкува поимот гурбет, се задржа на османизмот srgn, присутен во балканските јазици, со незначителни модификации, но со главно значење на прогонство, односно протерување од земјата: Во времето на османското владеење на Балканскиот Полуостров, но и на сите територии на Империјата, се вршени често принудни, но и доброволни преселби на народи од еден крај во друг.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Напати, кажувајќи ѝ на домаќинката своја што сѐ има претргано на печалба, ама и патем одејќи и враќајќи се, со горчина ѝ го кажувал напластеното во душата...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Велам, и му дојде време на печалба да оди, да остави некој грош на страна.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
За тоа не одам на печалба...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
„На печалба, вели, нека оди кој што има долг“!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Вие сте едни браќа или братучеди, што бевте тргнати божем на печалба, нели?
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Двајцата го препознаа. Тој беше. Тој што ги фати кај Власотинци кога од почетокот на војната заминаа за Влашко на печалба.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Еден пролетен ден, кога снеговите се стопија, кога големите дабови под Мацково се раззеленија и Караорман ја облече својата зелена облека, со многу други селани, тргна да оди на печалба во Белград и татко му на Трајчета Тане.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Селото осиромаши и опусте. Луѓето почнаа да одат на печалба.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Таткото, туку што Трајанка се роди, тргна со групата селани на печалба во Влашко.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Кога тајфата, по некоја година, се вратила во Влашко, Коте Клунков беше рекол дека другпат секого ќе го земе со себе на печалба, само не Петрета Маљанов.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)