на (предл.) - пиштол (имн.)

Што ли сѐ на пиштолот не ќе му штукне штом силата си ја од немаштија зема...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Михали ни овозможи на нас двајцата, при едно враќање од Крушевње, во пченките, да го почувствуваме студенилото на пиштолот, а и пукотот што се раздроби низ високите дебели пченкини стебла нагроздени со тешки клипови активиран од нашите прсти.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
За новата раса поимот “политичка моќ” е одвратен, зол, ужасен.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ама да го имаш, зашчо ако го немаш, тогаш јаска лично ќе те стреља! - му подвикна и му ја пикна под нос цевката на пиштолот што наеднаш го извлече од зад појас. - Ќе те стреља като бесно куче!
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Моќта, рекол Мао, доаѓа од цевката на пиштолот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Само за миг ја виде вперената цевка на пиштолот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тоа може да биде вистина во индустриското минато, но во кибернетичките 90-ти, славниот поим на политичка “моќ” делува анахроно, извитоперено, бизарно.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)