на (предл.) - дедов (прид.)

- Се излажа стариот, - си рече Бојан, мислејќи на дедовото му тврдење дека зимава ќе биде забеста, долга.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
На едно местото не можевме да останеме, нели сестро? зборува Пелагија, нам не ни е судено нови станови, не се запишавме за државјанство, како да ќе се врниме некогаш на дедови огништа!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Еве ти го од некаде Васко. Дотрча и тап, си седна на дедовото колено.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)