ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Па не се криви тие, времињата се такви : еднаш се прави приватизација на општествениот капитал!

Читав: „До уважениот везир, славниот мушир уредувач на светот, предострожен управител на општествените работи со прониклив ум, извршител на народните работи со правилен суд, градител на темелите на господство и среќа, кој ги зацврстува столбовите на среќата и сјајот, окружен со милоста на севишниот владател, до муширот на Румелискиот ејалет, мојот везир Ахмед Мулаим-паша - севишниот бог да му го продолжи господството, и до одличниот правник меѓу наибите, наибот на Монастирската каза - да му се умножи знаењето, кога ќе стигне високиов царски знак, нека се знае: Во бовчата за џезието во Монастирската каза отсекогаш имало по 98 листови од горна категорија, 950 од средна и 162 од долна категорија, вкупно 1112 листови на џизието, што се распоредувале на рајата, населена во споменатата каза, и нивниот износ се собирал од споменатата раја по утврдена процена.

Големиот метеж што настана на тоа имагинарно место на општествено средиште ги открива најдлабоките слоеви на кризата во која се наоѓа хрватското општество.

Па сепак, се чини дека фасцинацијата со средиштето најпогубни последици има во подрачјето на општествената рефлексија - во сферата на идеите што општеството ги произведува за себеси, во точката во која се одвива трескавичниот обид за разбирање на политичките, општествени и културни процеси што доминираат со нашите животи.

Како оној гротескен идеал на примитивната народна педагогија - „држи се до златната средина“ - кој не само што ја осигуруваше репродукцијата на социјалниот конформизам туку секогаш одново го откриваше и количеството страв што го следеше секој акт на социјализација на поединецот, да станал општоважечко регулативно начело за сите протагонисти на општествената стварност.

Османлискиот феудален систем неповолно делувал на општествениот, економскиот и културниот подем на христијанските народи кои влегле во рамките на Османлиското царство.

Универзитетот се изопачил: не е функционален на општествениот план на пазарот и вработувањето, нема ни културна суштина, ниту пак научна целисходност.

Но, не помалку интересна е и публиката: и таа, при спомнувањето на забранетото, на општествено санкционираното, доживува еден вид оргазмичко задоволство, празнење што наликува на катарктичко искуство.

Она што возбудуваше во целата таа работа (а јас подоцна го најдов во една француска книга на еден познат антрополог, што ја купив во Париз, при едно гостување на циркусот), е што партијата на Луција нѐ врати назад, на едно порано еволутивно општествено скалило: во добата на примитивните, со транс и еуфорија опседнати општества, таканаречени дар-мар општества, каде основни форми на општествената комуникација се маската и трансот; пред тоа живеевме во таканаречено општество со книговодство, во кои мимикријата, маскирањето и занесот исчезнуваат (затоа комунизмот беше помалку жив, одвратно немагичен и црно-бел по однос на општеството што го градеше партијата на Луција) и се повлекуваат пред компромисот меѓу наследството и способноста, кои се два основни фактора што ја определуваат иднината на единката во тие општества.

Оттука, предметот ѝ пристапи на хомосексуалноста како на општествена, а не како на индивидуална состојба, односно како на културна, а не сексуална практика.

„Корисно е секоја дадена локална култура да се опише како посебен сплет од жанрови“, пишува Рос Чејмберс, „при што жанрот се сфаќа како конвенционален хабитус што повлекува разбирања и согласности во кои не мора конкретно да се преговара за ‘видовите’ на општествена интеракција кои се возможни под закрила на таа култура...

По Втората Светска Војна на Запад имаше подем на општествена конфигурација што овозможуваше управување со социјалната динамика.

Залагањето за легализација како да ги меша последиците на криминализацијата со последиците на општествените проблеми, или подобро кажано, взаемното дејство на криминализацијата и спречувањето или исклучувањето од општеството.

Кари е научен соработник на Институтот за проучување на општествените промени при Универзитетот на Калифорнија (California), во Беркли (Berkeley), и писател на книгата “Истражување: дроги, градови и иднината на Америка” (Reckoning: Drugs, the Cities, and the American Future), која треба да излезе од печат. 70 за против Doug Bandow Elliot Currie

Дури и уживателите на забранети дроги реагираат на општествениот притисок.

Познато е дека многу наркомани се занимавале со криминал и пред да станат зависници и дека високата стапка на криминалот и наркоманијата толку земала замав во општеството и културата, што не е можно едноставно да исчезне благодарение на фактот што на наркоманите ќе им биде овозможено да се снабдуваат со поевтини дроги.

Конечно, политичарите би требало да ставаат акцент врз улогата на семејството, црквата, заедницата и стопанството во ограничувањето на деструктивното однесување.

Бендоу е бивши советник на Роналд Реган (Ronald Reagan) за внатрешна политика и виш соработник на Институтот Като (Cato) во Вашингтон (Washington).

Фидлер, Вентури и Џенкс укажуваа на општествениот и културниот плуралитет и на со тоа поврзаната хетерогеност на насоките на различните вкусови, на очекувањата и барањата.

Самите противречности како нормална состојба на општествениот организам се задушени со „јаката држава” и со Маргина 36 29 опојната (и отровна) амблематика на националниот химеричен копнеж.

Изворната или посебно индивидуалната уметност делува произволно сѐ додека колективно не се разбере, т.е. додека не ѝ се потчини на „општата“ идеологија, типичниот образец на општественото уверување.

Се сеќаваш... минатото лето ти кажав дека го видов во ресторанот „Света Софија“ во Охрид заедно со менаџерот на владиниот организиран клептомански грабеж на општествениот имот на оваа сиромашка државичка!...

Но иако Хегел во својот систем многу подробно го разработи учењето на развојот на светот и општеството, сепак по однос на општествениот развој не беше доследен.

Затоа дијалектичкиот материјализам е единствена напредна филозофија на денешнината, додека сите варијации на идеализмот потем Хегел се само идеологија на општествените слоеви што пропаѓаат.

Обогатен сега со најгенијалната придобивка на немскиот класичен идеализам, со дијалектиката, дијалектичкиот материјализам стана и денеска важи како единствена филозофија на напредната човечка мисла и на напредните општествени сили, додека отпадоците од филозофскиот идеализам се филозофија на општествениот распад или на крајната реакција.

Немскиот класичен идеализам е продолжување, во филозофијата, на идеите што ги нафрли епохата на великата француска револуција и кои во специјалните немски услови на општествениот живот добиле специфичен вид.

„Сѐ ова се таканаречените породилни маки при освојувањето на повисоки позиции на општествените скалила“, заклучи заобиколувајќи ја последната соспа снег.

Не е лесно да се каже до кој степен анксиозноста што се чувствува при присутноста на некој друг, непознат, странец е посилна од било кој вид на општествен ангажман.

Но секој обид општеството да се предочи како конзистентен модел нужно е обид кој, за да биде селективен, арбитрарно одредени начини на општествен живот ги прогласува за норма и, според истата логика, сите други феномени ги класификува како ненормални: или како резидуум на минатото кој евентуално ќе ја изживее својата цел и ќе исчезне, или како некакви туѓи елементи кои што мораат да бидат искоренети или маргинализирани.

Што ја карактеризира постмодерната форма на заедница?

Она што е на дело сега во Европа е екстремниот раст на миграцијата.

Хабермас се залага за „неискривената комуникација“, заснована врз подготвеноста да се учествува во рационалниот критички дискурс за прашањата од јавен интерес, да се овозможи слободен и еднаков пристап за сите учесници, да се обиде да се разберат проблемите и да се дозволи да победи најдобриот аргумент, резултирајќи во прифаќање на рационален консензус.

Комуникативната акција, смета Хабермас, „овозможува зачувување на модерните вредности на општествена рационалност, консензус, еманципација и солидарност, на тој начин поставувајќи ги основите како за општествена критика така и за реконструкција на општеството“.103