на (предл.) - песоклив (прид.)

Деновите се склопчувале, згуснатите снегулки понекогаш го смекнувале студот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Само на песоклива земја.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Водата ја однесе чизмата далеку и ја исфрли пред една шумичка на песокливиот брег.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Соголената черупка, повеќе насмеана од кога и да било во животот, се намалила без она малку коса и брада што пред тоа се лелееле на ветар и што било знаме на еден крај, сѐ додека некој килав Јаков од Кукулино не се сетил да ја завитка во безбојна крпа и кришум да ја закопа на песокливиот брег на Давидица.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)