на (предл.) - светски (прид.)

На плоштадот на револуцијата во Москва гладта доаѓа катаден кога е ручек време доаѓа како на волшебно килимче на лепче намачкано со маст и црвен пипер доаѓа и се клешти како гласник на светските промени се клешти и како седмоглав аждер го задева Свети Ѓорѓија.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Па сепак, трудот на експлоатираните народи околу Екваторот не ѝ е неопходен на светската економија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа го правел по наредба на Германците, бидејќи розовото масло многу им конкурирало на германските вештачки мириси на светскиот пазар.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Земајќи го предвид можниот обем на елементи кои учествуваат, резултантните хибриди ќе бидат скоро неограничени, гарантирајќи дека наместо хомогенизација на светската култура попрво ќе има бесконечно многу различни џамлии. 20 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Наместо збирштината од провинцијализми би уследило времето на светската литература.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во книгата посебно место посвети на судирот помеѓу Римската и Илирската империја, како и на темата на светската и посебно на балканска јаничарија.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Од времето на светската библиотека до дваесеттиот век Александрија е повластено место на книжевната имагинација, топос на тнр. александриски стил.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Јас се најдов малце во небрано, ама сега ми немаше назад: - Па не знам, луѓето се генерално гневни на Америка и на улогата на светски џандар што си ја презема...
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Немав ниту потреба, ниту сила да ѝ објаснувам дека голото практицирање на фолклорните форми нужно води кон нивна политизација и идеолошка злоупотреба, кон еден ситноуметнички, малограѓански дух на паланката кој бара политичка поддршка за да остане жив, да опстане во живата конкуренција на светските уметнички форми.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сепак, Париз е центар на светската висока мода и на овој начин и ние по малку, преку Г-ѓа Перуниќ го почувствувавме тој воздух, барем малку, за момент...јас се извинувам, но сега морам да одам, веќе е многу доцна, мајка ми сигурно веќе ме мисли.“
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
5. СЕ РАЗДЕНУВА И БЕЗ ПЕТЛИ ДА ПЕАТ - така што живеачката по својот пат си оди иако за од таков пат да ја скршнат неа врескаат кукуриговци на светските моди...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
„Од времето на светската библиотека до XX век Александрија е повластено место на книжевната имагинација, топос на т.н. александриски стил” - истакнува Александар Јерков и продолжува: „Урбофилијата ги соединува книжевните градови во еден урбопоетички свет Лондон, Даблин, Рим, Петроград, Александрија, Париз, Виена, Берлин...“
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Остана запаметен по своето брилијантно дело Брана преведено на светските јазици, беше основач на првиот туниски Универзитет по независноста, се сметаше за еден од најголемите туниски мислители на XX век.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Бургиба дури на светската организација на обединетите нации ќе предложи создавање на федерација меѓу Израел и арапските земји.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тие со стравопочит му се приближуваа на чудото на светскиот напредок.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Бидејќи првиот свет е секогаш Америка Америка секогаш е прва освен на светското првенство во ватерполо На кое тукушто победи Црна Гора За која нејзините жители уште од времето на владиката Данило Си пееле дека Црна Гора јес малена ал је часна и поштена
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Прифаќајќи го визионерскиот речник на големиот Жан Моне, еден од татковците на модерна Европа со нашето будно око низ парадигматичната логика оставајќи илјадници збиднувања вчера со желба и конструктивно заедничко денес... „Господинот Европа“ - Жан Моне, на стариот континент, Москва, Вашингтон, Токио, Пекинг, Њу Делхи, ги откри патиштата кон трајниот мир лулката на светска цивилизација, потиснувајќи го вечниот полигон, гробница на човечки надежи...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Едни исти автори важат за претставници на модернистичките текови, но и за претставници на постмодернистичката поетика (Борхес, на пример); - Развојот на светскиот расказ во оваа антологија е следен и хронолошки, и стилски.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Продолжуваме да живееме во Солун, во разгорот на светска војна.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)