на (предл.) - снежен (прид.)

Зад неа во земјанката влезе студенилото и вревата на снежната бура.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Не сакам да заборавам, целиот живот ќе се сеќавам на една бела зимска ноќ, на хармонијата и виртуозната слобода на снежните кристали, кога се заколнавме на вечна љубов која ќе трае засекогаш.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Не згрешивме, ќе трае засекогаш, во најинтимните и најскриените делови на нашите срца, чувана од секаква нечистотија што ја носи овој проклет живот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Излезе на чистинката, на снежната белина, па чучна за малку, очекувајќи ги и своите следбеници, па кога уште неколку сенки се измолкнаа од под сенките на дрвјата, волкот претпазливо, лесно газејќи по замрзнатата површина на снегот, се упати кон плевната.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Бојан ги рашири прстите и ги забуца во меката грива на кучето, Стрела чучна на прагот од колибата со спрчнати уши, насочени кон темнината и тишината на снежната зимска ноќ.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Топлиот дожд што непрекинато паѓаше, некогаш силен, некогаш само како росичка, постојано и сигурно ја смалуваше дебелината на снежната покривка.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Стоеше, увиснат, а ноќта беше само тих шепот на снежниот врнеж, кој не се слуша, кој само се сеќава со неговата мека густина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А под тој прекрасен покрив, на кого сонцето слетуваше со своите волшебни шари, стоеше една сива длабочина, испреплеткана и затната од стеблата, со некакво модрикаво, крвјосано застрашување на понорна сенка, по која ретко можеа да се изнајдат и понекоја сина заискрена ѕвездичка на снежните кристали. Замина натаму, без двоумење.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Еднаш нешто му просени во погледот, но тој веќе не можеше да биде сигурен дали тоа беа тие, или пак само една игра на снежната ткаеница, а веднаш потоа не беше сигурен ни дека постоело некакво просенување.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Но, приказната за Дардаванија, татковината на снежните џуџиња, не може да почне без Дедо Мраз.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Сте чуле ли за Дардаванија, татковината на снежните џуџиња? Секако, не.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- А Теми продолжи да чита: „На снежните падини на детскиот комплекс „Бунец“ работат ски- лифтови, има ски- опрема за користење и работи курсот - Научи да скијаш...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Но Надењка се плаши. Целото пространство од нејзините мали галоши па до крајот на снежниот рид ѝ се чини страшна, неизмерна, длабока пропаст.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Таа ќе умре, ќе полуди! – Ве молам! – ѝ велам јас. – Не треба да се плашите!
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Плаче, така во себеси, речиси липа, вели, и тоа липање го слушам како мјаукање на мачка, качена на снежен покрив.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)