на (предл.) - театарски (прид.)

Читам и осознавам дека се јавиле театарски рампалии кои сакаат да стават точка на доминацијата на театарските галеничиња на државата.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Забелешките упатени кон мене како кон дел од публиката од страна на непосредните чинители на театарскиот израз, се многубројни, но јас, колку за илустрација, ќе издвојам неколку: - Актерката пред почетокот на претставата: „Секогаш знам кога си во салата.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Во контекст на театарската уметност, ќе наведам дека пред дваесетина години, кај нас се случи еден несекојдневен настан.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Најуспешни театарџии се (се мисли на сите неимари на театарскиот живот) оние кои своите духовни творби смело и гордо ги бојат во партиски бои и внимават со ништо да не ја засенат својата партиска опортуност.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Успехот ѝ се огледа во наведувањето на театарската критика своите забелешки да ги пишува без зборови.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Што се однесува до мојата тема театарот, деновиве во дневниот печат прочитав како еден актер им удира врела шлаканица на други двајца чинители на театарскиот чин во нашава Македонија.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Сепак, текстот сакам да го завршам со апел до чинителите на театарскиот чин кај нас: Не ја прикривајте завидливоста, ниту пак потребата од плагијат, оти тие, неретко, раѓаат нови и вредни моменти во творештвото!
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Кај нас, театарџиите (секоја чест на исклучоците) во слободно време можат да бидат се: пекари, лекари, столари, аптекари, травари, таксисти - само не консументи на театарски претстави во кои не учествуваат.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Поради радоста на политичките партии, страдаат и публиката и вистинските чинители на театарската уметност.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Додека бевме на театарскиот фестивал „Славјански венец“ во Москва, се храневме во кујната на театарот на Петровскаја.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Колку ли само театарски чинители, бегајќи од сопствениот стерилитет, влегуваат на туѓа територија (се мисли на театарските сцени) и необмислено, неодговорно и недоследно ги уништуваат животите на илјадници слепи пилци и кокошки.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Инаку, самата приказна во „Бебето на Макон“ е едноставна и заличува на некаква апокрифна варијанта на Новиот завет: една грда, стара жена (под маска) раѓа особено продуховено дете; нејзината убава и интелигентна ќерка (маестрална улога на ....) го користи детето за сопствена промоција, но и за добробит на градот Макон; се покажува дека детето има многу помоќни способности отколку што претпоставувала итрата ќерка- девица; обидот таа да ја загуби својата невиност од страна на еден локален високодостојник завршува со смрт на младичот; девојката сфаќа дека детето е тоа кое ја предизвикало смртта и таа го убива детето; за казна, осудена е да биде силувана од цела чета војници; таа умира, а низ целиот филм присутната публика (измешана со актерите на театарската сцена) на крајот вели „Каква добра глумица!“
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Хорацио Цвикало, средовечниот актер, за кого дилемата „да се биде или да не се биде“ е постојано провокативна, било да се работи за Шекспиров монолог на театарската премиера или за „приказна од животот“, која ја реанимира над кафеанската маса, заклучува: - И што велиш, мил мој?
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
(И Јаже беше сличен обид, но од други причини: Хичкок се обиде да го реши проблемот на пренесување на театарска претстава на екран) .
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Тоа се обидов да ѝ го објаснам на онаа девојка, Ким Новак: „Имате премногу изрази на лицето. Не сакам да видам ниту еден од тие изрази.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Иако некому може да му попречи дословноста на постапките на театарската дружина на Атхеѕ (нема никакво фингирање, дури и клистирањето или употребата на вибратор со две глави се изведуваат автентично), не треба да се заборават поттиците и причините што Атхеѕ го наведуваат да создава таков вид уметност.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Модерните примитивци како да се обидуваат да докажат дека стварноста постои, дури и ако не е медиски посредувана.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Одеше на театарски, драмски и оперски претстави, на концерти со симфониска и џез музика, на ликовни изложби и промоции на книги; а се подразбира, и на собирите на Друштвото на лекарите како и на семинарите што зафаќаа во неговата област.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Во неколку делчиња од паркот имаше дрвја, групирани така што потсетуваа на театарска сценографија која треба да претставува шума.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Приквечер, кога паѓаше мракот, со Клара стоевме покрај прозорецот и гледавме како сѐ потемнува. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Имало козари кои доаѓале на театарски претстави со понекоја коза...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)