низ (предл.) - парк (имн.)

Камења на опсади, камења на поети, библиски камења, камења на острови (и други камења) фрчат низ скалите, низ парковите, низ лицата на потомството.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Мајка ми носеше ист таков за време на нашите пролетни прошетки низ паркот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
За прв пат забележи колку лицето му е издолжено и исушено, и дека е облечен немарно, во ветвиот сив капут што го носеше уште од нивните прошетки низ паркот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Имавме по два часа за шетање низ паркот и тоа време јас максимално го користев во првите неколку дена, а потоа се почесто останував затворен во ќелијата загледан низ решетката во еден од малите прозорци од женскиот дел, од каде ми се чинеше дека ме опсипува бран на светлина што ми е наменета само мене и која само јас ја чувствувам, убеден дека таму една жена го има истото чувство кое потоа продолжува во долг плач со солзи кои се и мои солзи.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И наместо да е страшно, бидејќи е ноќ во паркот, прекрасно е.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сите ѕвезди слегле од небото и се разлетале наоколу, низ паркот. Дури и ѕвездата Деница.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
По пат накај дома, Томаица мина низ паркот кај офицерскиот дом и седна за кратко на скалите од една фонтана.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Вака беше: си се шетав така низ паркот, кога, што да видам?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ќе го кусам и јас патот и удирам прекутрупа, сечам низ паркот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Одамна не сум возела велосипед, не сум во многу добра кондиција, но ќе се обидам. (Порано инсистираше да спомне дека „некое утре“, низ паркот ќе ги шетаме нашите деца, а сега ниту спомнува, ниту помислува).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Неколку дена по безизлезното прифаќање на неговите хирови и помирувањето дека со ваков човек треба да си го поминам остатокот од животот (личен став што не можеше да најде свое логично оправдување, но секогаш беше присутен), тој имаше смелост да ја избегне средбата предвидена за нашите вообичаено убави неделни прошетки низ паркот.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
- Знаеш, можеме да купиме куче, па секогаш кога ќе се шетаме низ паркот, ќе можеме да го поведеме со себе. (Морам вака ублажено да ја наметнам темата за детето).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Требаше да поминеме низ паркот за да втасаме до влезната врата на домот на Стариот писател.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Еднаш се бакнаа таму, а кога тоа требаше да се повтори, место право дома поминаа низ паркот - и без договор и без противење.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Се облековме. И трчаница: преку насипот, па низ паркот, низ Илинденска, плоштадот, преку пругата - дома.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
И така најнапред се честевме по чаша сода на киоскот пред паркчето, а потоа трчаница: преку пругата, плоштадот, Илинденска улица, низ паркот и насипот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Затоа, штом се симнав од валканиот воз и минав низ Железничката станица, една стара зграда што и по својот изглед и амбиентот недвосмислено потсеќаше на последните романтично утописки денови на грофот Толстој, без нервоза тргнав пешки низ паркот што започнуваше веднаш тука, едно дваесетина метри подалеку од станицата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ни ја нема гитарата што збрани нѐ држеше дур сестра нѐ натера в сон, а ветерот низ паркчето облеано `ржеше како одврзан, запенет коњ.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
„Сега оди по Бел Стрит. Тој секогаш оди пеш... никогаш не зема такси... сега оди низ паркот, сега скршнува зад свиокот кај Оукхерст и сега...“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)