ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Некои од пониските кадри го плаќаа, а на повисоките свесно им се гледаше низ прсти.

При сѐ што толку го проучувате човечкото тело, што ни еден посмртен прдеж не може да ве одмине незабележан, сепак има нешто што ви бега низ прсти.

Така потекоа обезбедените еднолични денови од библиотечниот период во животот на Грдан, слични на зрна песок што се ретчи низ прстите на шепата.

Тоа што се бара е како вода што сака да се задржи низ прсти, а одвај останува некоја капка во дланката.

Професорите по струката беа повеќе од задоволни, освен што си дозволуваа творечка слобода онаму каде што не мораше да се придржува до ликовната дисциплина, додека професорите по теоретските предмети му прогледуваа низ прсти во кои тој не се пројавуваше ни со очекуван интерес ни со особена смисла.

Од тоа, од сапунчето, од водата, од мирудиите и од триењето, нивното бело месо стануваше миризливо, младо, се стегнуваше некако, па крцкаше и се лизгаше низ прстите на мажите.

Кога месечината се пробила низ една пукнатина, сенката на Карамба-Барамба, се исправила полека и почнала да се лизга по ѕидот.

Таа им бегаше, им се излизнуваше од раце, како вода им претечуваше низ прсти, им се спровираше низ нозе и им се кривеше.

Тие го изразуваа и нашето одбивање да си врвиме кротко, да отстрадаме тргајќи си го страдањето надвор од видокругот на јавноста, да си ја криеме сексуалноста, врските да си ги ставиме в плакар, а на угнетувачите да им гледаме низ прсти.

Сѐ уште бакнувајќи се, му го искинав сплесканиот, исушен омот и тогаш тој ми отскокна низ прстите како федер од часовник и падна во песокта меѓу нашите нозе. Ми се тресеа рацете.

Во паника грабав по песокта, го најдов Вулканот, се обидов да го исчистам па да го навлечам без да ја нарушам атмосферата (Берт Ланкастер немаше ваков проблем) и ги почувствував зрнцата песок во него, па удар на молња, и Големото Езеро во позадината се претвори во Тихиот Океан; кожата ти имаше вкус на сол и на настојчивото прашање на моите колкови твоето тело одговори “да”, твоите бутини се отворија како крила од мојата половина додека задишани испливувавме од бакнежот по кој ти молеше Ох, боже, да. . ; да, звучеше остро како крик од болка така што за миг си помислив дека ние веќе го правевме она и дека некако сум го пропуштил моментот кога сум навлегол во тебе, кога сум навлегол на бескрвниот начин на којшто еден млад маж ја отфрла својата невиност, сум навлегол како да поминувам низ портата што води кон остатокот на мојот живот онаков каков што јас сакав тој да се живее, да, но; О, тогаш увидов дека сѐ уште неповрзани претавме во калта и дека имаше песок во Вулканот додека се судиравме сѐ уште посегнувајќи кон совршениот склоп, сѐ уште Овде грабајќи по Вечноста која што ни беше оддалечена само за мало нагодување, само еден милиметар на лево или делче од инча на југ, иако со сето тоа нагодување песокливиот Вулкан се лизгаше и испадна, но ти повторуваше да иако главата ти климаше не-не-сосем-речиси и срцата ни чукаа како луди и ти рече да ДА чекај ... Margina #32-33 [1996] | okno.mk 179

Престани! „Што?“ прашав, сѐ уште бесполезно туркајќи како да не те слушнав.

Зарем е тогаш чудно со сите ние, децата, едвај чекавме да се искачиме на железната ограда, со сладок сок од лубеница што се уште ни се лизгаше низ прстите и возбудени, да гледаме внатре, како гледачот што нестрпливо ја очекува театарската претстава?

Низ прстите на рацете, кои станале тенки и проѕирни по божикните пости, ѕиркаше килибарната бројаница.

Костумот што не го соблече од вчера му беше сосема истуткан од долгите преместувања од една на друга фотелја додека синоќа се обидуваше да најде место кај што ќе му дојде сонот.

Полека го вртеше пердувот низ прстите, не ни забележувајќи дека си ги замачкал со мастилото кое веќе се имаше засушено на наострениот врв од пердувот.

Во таквите утра, во таквите чувства, таа понекогаш помислуваше дека животот како песок ѝ истекува низ прстите.

Без да размислува што прави, остави пушката да му се лизне низ прстите и се стрча надолу по ридот.

Не гледаше каде оди во темнината, се сопнуваше самиот од себе и од длапките и од камењата покриени со снегот.

Па шеретски се смешка и ми прогледува низ прсти како мангуп зашто и Бог е само човек и, бидејќи беше – не беше кога ми требаше, сега и мене и на сличните на мене безрезервно ни ги напојува батериите, па дури и кога меѓу две тесни здолништа не можам да одлучам, како да го слушам него и неговата поддршка за оваа, во левата рака, со повисокиот шлиц.

Здружена си со другите, толку пати те знаев инаква и поради тоа те сакав, веќе три или четири пати ја правиш истата работа, што ми вреди ако од време на време ќе ѝ удоволиш на мојата желба ако на крајот испадне вака, треба да те гледам со патеци во очите, низ прстите ти тече сивата вода, ме гледаш без зборови.

Кога ќе изгубеше фигура, чувствуваше дека полето на кое ја загубил фигурата, зјапе празно, жално, втонува, се урива, а загубената фигура ја земаше од масата каде што ја оставаше противникот и не можејќи да се помири, ја пипкаше со прстите, ја жулкаше жално, ја вртеше низ прстите како да ја проверува дали и нејзе ѝ е тешко како нему што е исфрлена од играње.

А таа, како родена повторно, не можеше да си прости што толку време му била верна и приврзана на слепиот маж не гледајќи дека животот и младоста ѝ бегаа и дека се ронат низ прстите годините преправајќи се дека сето тоа таа нормално го прима и доживува, прилагодувајќи ѝ се на судбината да живее со слеп маж и молејќи му се на бога да му го врати видот, да им го врати оној среќен живот што го имаа пред неговото ослепување.

Нам, на фамилијата, ни гледаат низ прсти оти работата добро оди, плус татко ми има добри контакти тука со грчкио конзул.

Друг еден старец, бел колку и Богдан Јанков, инаку син на оној Јаков Иконописец на чии икони светецот Никита имаше понекогаш лице на селски муцач и насилник, пропушташе низ прсти килибарни зрна и се кикотеше - еве му го на попот, сега и од друг ќе се раѓаат ангелчиња со кадри.

Ноќта, кога се колнеа во љубовта што го потврди непишаното правило дека таа може да се роди и на прв поглед, Авни ја преточуваше нејзината долга коса низ прстите велејќи ѝ дека тоа го потсетува на заграбите трева во ливадите на Орлик, кога како дете ги пасел говедата. Ѝ велеше дека нејзината коса го потсетува на мирисот на тревата, на питомото и дивото што извирало од нејзините жилки, претворајќи се во жештина што треба да се истури и дека тој ја чувствува таа потреба затоа што топлите, танки прстиња на Сања, веќе се шетаа по брановите на неговата црна коса, по тилот, и продолжуваа по вратот, по рамената и надолу по грбот, слегувајќи како повев на јужен ветар на страните од бутовите во кои Авни ја нафрли сета своја машкост вовлечена меѓу широко раширените нозе на девојчето.

Четврток Април Пролет. Цветови низ прстите. Ветрот ме потсетува на изминатиот ден.

Ѕвезда го позема јаболчето, од жал за баба го позема и загризува. Низ прсти ѝ потече блажина.

Низ прстите, низ дланките, низ рацете поткренати, до во пазувите ми се лизга сокот алов - небаре леплива крв...

Му реков на Тодор: "Сега кога чувствувам дека го губам Бојан, како да ми бега низ прсти, сега кога ми е толку тешко на душата, можам да помислам низ што сè ти помина и како ти било кога почина Мина" Тој ми одговори: "Само јас знам низ што сè поминав".

Си го беше зела малкуто накит што го имаше, златниот прстен со алемкамен, наследен од мајка си, којшто минал низ прстите на повеќе генерации.

Сакам и неа да ѝ го стегнам гркланот...

Изненаден сум... Тоа е како еден целосно скриен свет што ти потскокнува тука на дланка...

Се згрчува... Ми се лизнува низ прсти.

Најоптимистичката потпора што си ја даваме е во надежда дека утре ќе завртиме нова страница, а тој животен феномен никако да се случи, како и среќата која за влакно ни се лизга низ прстите.

Можеби дишиме во хармонија со универзумот но работите не можат да се случуваат без да се наруши рамнотежата, затоа животот не е лесен ниту пак има имитации или реминистенции под светлината на сцената наречена живот.

Мислиш сега, низ прсти, ќе ти се смолзне и ќе ти загине.

И се пристори дека животот и личи на грст песок: некој го зеде в дланка и го мери, го превртува, го префрлува и го отсејyвa низ прсти...

Од пивтиеста маса која виси како лига, која не стои исправено, тежи кон земја, ниско, се слива низ прсти.

А, згора на тоа, бев сигурен дека наставничката Трпана малку ќе ми прогледува низ прсти тие денови додека моите беа на пат, водејќи сметка за „нарушувањето“ на мојот живот без родители.

Ги фаќаше тој во грстови, ги заграбуваше, па пушташе среброто да му тече низ прсти како вода.