од (предл.) - врба (имн.)

Ти му зборуваш, а тој си делка свирче од врба.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Едниот од двајцата мажи, кои пред малку влегоа во дворот на ресторанот “Кај Таки”, беше висок, со долга седа коса назад врзана во реп, со нотес, во едната, и со штотуку скинато гранче од врбата, во другата рака, вториот проќелав, во кремаст костум со кафеави риги, со луле во едната и со акт ташна во другата рака.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И знаеше: српестиот месечко се опивал од врбата по смртта на ветрот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И на секоја нива подзапираме: кршиме потки од врбите, од меѓите и ги запотнуваме, им пееме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)