од (предл.) - лулка (имн.)

Та човек од човек да страда и тегне и бега од лулка до гроб!
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
И со тие мисли ја разбуди Нешка. Ја извади од лулката, виде да не е измокрена, ја намести пак со ќулката и излезе во дворот да види дали се исушија предената.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
За плампање — волкава во камарата! Ами, ако е паднато од лулката?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
А приказните на велгоштанецот секогаш ги носеа далеку од нивните колиби, каде што од лулка до гробот им црнеа деновите.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)