од (предл.) - ноќ (имн.)

Аргир ненадејно замолча, се стресна уплашено, како некое страшило да излезе тој момент од ноќта и застана пред него.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Од ноќ во ноќ стануваше свесен за неправедната болка што ѝ ја нанесуваше на Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Воѓе, бели воѓе кај црна црните кого барате? Копје па маж. Копје па маж брегови. Од брег на брег, од ноќ до ноќ прегрнати.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
МИТРЕ: Вистина, така е од ноќ кому му зинува уста да јаде ама адет е, останало да се стави софра.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Се одлачуваа од ноќта сосема тешко, црни и бездомни како неа, искрснуваа заглувнати, чиниш некакви притулени далечни искрења во таа темница, за потоа да почнат да се приближуваат, сосема бавно, токму онака како што беше потребно, за да се заборави на сѐ друго, освен на тоа нивно наидување.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Почнаа еден за друг да се точкаат тие матни зимни денови, во кои снежинките продолжуваа постојано да поигруваат пред неговиот прозорец, сменувани од ноќите, чијашто темничина беше како на најдлабокото дно на овој свет.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Глуждот ми се измолкнува од прстите, потоа телото се подига и јас те гледам оддоле, веќе преземена од ноќта, стануваш дел од неа, исчезнуваш . . . ***
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Вие не разликувате ден од ноќ, го просветувате народот.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Птицата на младоста сепак немала нокти да се одбрани од ноќта.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Каменот на тешкиот прстен беше згусната капка на моите зелени соништа од ноќта пред тоа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Со возбуда ја кренал главата чувствувајќи ги ударите на срцето во сите свои жили.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Останал сам вртејќи ја апнатата рака кон месечината за да ја види крвта, ноќе потемна и од ноќ. Видел, 'ржел.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Беше преслаб за да се насмее. Ѕурев во него и молчев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Нема. Ќе останам овде до ден. И повеќе. Додека не ми дадеш. - Проклет да си.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Со кој, пишувам, постојано. Од ноќта сокриена. Додека се раздени.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Утрото со блескав превез и свежина ги распавта матнежот и црнилото од ноќта.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Сите редум се поздравуваа со Чанга, тоа одзеде од ноќта. Ние последни се поздравивме.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Напати, кога беше преморен, од ноќта мината во читање, слушаше од длабината на стерната зарипнато, прекинато гргорење.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
За нејзиното нормално одвивање требаше да минат уште неколку часа од ноќта.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Можеби јас сум еден од оние кои сликаат според соништата кои одбиваат да ловат, значи да убиваат со полуотворената уста на стрелата за да ја наполнат својата и на своите жени плодови саможитни што берат и за нас се молат да има улов повеќе одошто ни треба (жените кои мислат поинаку ги праќаат своите души на срните да им бидат штитник на стрелите урок) за пречек ни принесуваат богат огрев богот на гревот ни го ложат пред спиење за да заборавиме на писокот на жртвите поостер од остриците во нив набиени за да гинеме од ноќ во ноќ непоштедени од грозата на лажната смрт заблазувајќи им на оние кои писнале еднаш засекогаш!“
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Треба некој знак за да се потсетиш и да живнеш, да жугнеш, да пркнеш.  Зазираш од ноќта, време на морници.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Мислиш некоја тежина од ноќта изнесува, растовара. Така бучи.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)