од (предл.) - пазува (имн.)

— Извади од пазувата едно јаболко и ѝ го подаде на снаа му на Ристета, која му прави здравоживо.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тогаш извадил од пазувите едно кожено ќесе го отворил и почнал да брои на трпезата жолтици.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Првин му беше наредено да каже кај ги сокрил парите што ги собрал божем за ѕидање црква; Кај мене се, бргу, рече: извади од пазувите едно кожено кесе и му го тутна в нозе на Ибрахим бег Јаузоски; Сите земи ги, бегу, викаше, само не оставај да ме понижат ајдутиве.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Од пазувите го вади часовникот, откако погледнува во него и ставајќи го пак в пазува вели: Време е да ги оставиме домаќиниве да се соземат малку.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Мажите од Потковицата извадија од пазувите кој стап, кој цресло, кој жегол и удрија по силниците.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кога излезе таа, тој се затвори в соба, ги клава очилата и ја вади полека сликата од пазува.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Неколкупати ја вадеше Соколе сликата од пазува, но месечина нема, а светлоста на ѕвездите е слаба, тој не може да ја разгледа и ја враќа пак назад.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Тој го извади од пазувите својот кавал и му го мушна бргу во раката...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ги извадија од пазувите белите шамии приготвени уште откако се решија да бегаат.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Неочекувано туку ќе извадеше од пазувите да ни даде по половина рогушка, по малку суво грозје, по едно шеќерче, или ќе излупеше портокал и ќе ни дадеше по две фелчиња.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
СТОЈЧЕ: (Вади од пазува ашици и, фалејќи се, ѝ ги покажува на Симка). Гледај; гледај! Сето ова го добив.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
ПОЦКО: Касни малце, па ќе се разјадеш.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Проштавај, куме! Што дал господ! (Вади од пазува раскречена виљушка, набодува една дробенка и му дава на кумот.) На, куме, мезе! Декшавај!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
- Што е ова? - Арсо се ведна над ќесето што го извади Патрокле од пазува.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Воздухот го беше измила олујата од претходниот ден, и го беше прочистил ветрот од пазувите на Баба планина.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Баба Петра од пазувите извади стракче ангелика.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Нема грутка од говедска жолчка, нема дива краставица, рекол повисокиот тревар.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ќе запеат подоцна без тој човек и песната ќе куца и ќе се влече сакато; доколку им се придружи трет, можеби Трипун Караѓоз, со нос кој како да раснел на плодно земјиште за цвекла, и болвите преплашено ќе им избегаат од пазуви.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Им било жал: заедно со Васко Тушев убаво пееле во три гласа јуначки и свадбарски песни.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Биди умен, куме, покори се. Онисифор Мечкојад ја извадил десната рака од пазуви.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сликата од сонот ѝ се враќа и со страв го измолкнува писмото од пазувата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
И последните лисја се одронаа од пазувите на спасителот, и оро развиори А ноќта ко уплашена срна се стутка зад голите карпи Росно утро, врз моето чело, во хаосот на мислата...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)