по (предл.) - некого (зам.)

Како жени да тажат, да плачат по некого.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Бугарските полицајци се растрчуваат. Викаат по некого. Жена му го погледнува.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И нели кучињата постојано навечер се дерат по некого? Да!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Кај не се надеваш тука ќе го сретнеш: по ѓубриштата, во продавниците, по свадбите, меѓу кокошките, по гробиштата, првин тоа почнува да лае по некого.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Секој ден по некого ќе одвлечкаат в град.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
А знаеш дека таму, секој има по некого убиено.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)