по (предл.) - дишење (имн.)

Воздивот нејзин ми зборува, ми прикажува... ама мене не ме напушта претчувството дека оваа голема густа мрачина навестува само зло... дека сме заедно, еден спроти друг, чувствуваме по дишењето и макар што мракот е голем и густ, ми се чини дека и во него се гледаме...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
По дишењето осеќам дека и Никифор се мачи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тој гори на постелата, и само по дишењето знам дека е жив.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)