по (предл.) - риба (имн.)

Тукушто поминаа дождовите и сонцето почна да ја грее земјата, да ја вари како во казан, стаса поморија по рибите: осамна езерото со илјадници збрлавени риби што водата ги изфрлуваше на брегот; скокаа рибите низ песокта, прпелкаа се превиткуваа, замавнуваа со опашката, ја тресеа главата, ја закопуваа во песокта за да ја столчат, да прекинат со овие грчеви; умираа со подзинати усти, со испуплени очи; од мевот им се цедеше недоисфрлената икра.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Риболов за замрзивач е облик у кој се иде по риба со цел да се напуни замрзивачот.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Седнува на прагот блиску до него, отпива и му вели: Ќе одиме ли денес по риба?
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Ајде, дорчо, да одиме по риба. Ќе апне рибата денес!
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Кога не одеше по риба, одеше во шумата да собираш печурки.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Честопати кога ти одеше во Маврово по риби или печурки седев сама на столица на терасата.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
По рибите, стаса поморија по добитокот, по ајваните; заболените добичиња и живинчиња: телињата, овчичките, козите, кокошките, лизнуваа од езерската вода како од иљач и - или оздравуваа, или со капките в уста умираа; лежеа така додека луѓето не ги кренаа и закопаа или додека чакалите и другите мршојади не ги исчистеа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)