по (предл.) - јаже (имн.)

Глигор како мачка се искачи по јажето, за миг само ја затна дупката со своето јадро тело.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Додека планинарот се искачува по јажето, тоа може да се откачи и готово е со него.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Напрчено, со размавтани раце рипна врз спротивната клупа, небаре по јаже четирипати прошета врз заоблената штица од облегалката.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Му одам на рака колку што можам, по јаже преку голема вода се движам и, слушам, „Еве и ти сега“, ми вели. „Што јас, бре!“ му велам. „Што!...“ ми вели.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Дамкавото лице му сјаеше, во зелените очи гореше некаков горделив блесок.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)