пред (предл.) - гостин (имн.)

Стрина ми направи еден преседан, пред гостите на татко ми му рече: Слушај девере, кога на помалата си ѝ купил толку работи, ќе ѝ купиш и на Милка.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Последната мера млеко веќе не се сири, ами се тура во качето за „сирната недела“, а чорбаџиите што наполниле и две-три качиња ќе сторат севте уште на св.Јован за да се покажат и пред гостите на Свети Атанас дојде ли Петковден, тоа е меѓата до кога ќаите ќе ги пасат ругарските овци и кога ќе им ги лачат на стопаните тие што останале преку летото.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Обично ние го носевме пред гостите подавалникот со топло мирисливо кафе што го вареше Мајка, со локум и вода.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Арсо стои збунет и среќен. Час црвенее, час бледнее пред гостите седнати во два реда пред него.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тоа него просто го ојади, но сакаше да премолчи пред гостите.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Така е адет: невенчана невеста да не се појавува на трпезата пред гостите.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Напред, пред гостите и домаќините, одеа ергените, пред нив чупите, а пред нив, сам, свирачот; чупите пееја: Фрли го, лудо, шеширот, оти е место нагорно, оти ќе се лудо испотиш, Ихиии!... а ергените одговараа, исто на шака: Фрли го, Досто, опрегачот, оти е место каменливо, оти ќе се, Досто, засопнеш, Ихууу!...
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)