со (предл.) - засука (гл.)

Јас стојам над него со засукани ракави и со тесто во рацете.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дедот поп спремен, со засукани ракави, го распови на масичката малото, ги зеде ножичките, го потстриже, го фати за главче и почна да го брчка во водата што ја донесе Гуца во ѓумот, читајќи си напамет: „Крешчаетсја раба божја . . .“ и се обрна на нунката: „Кажи нунко име“, и причека.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Море стрвинари, море стрвинари! Македонија ти била жена со кренат, со засукан фустан.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)