со (предл.) - воз (имн.)

Како патуваше? До каде стигна? – Патував по сета земја, пеш, со возови и со камиони.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Додека во автобусот си прикован за едно седиште кога патуваш со воз имаш повеќе простор за маневрирање.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Железничарите штрајкуваа и така многумина патници, кои пристигнаа со воз, мораа да барат други превозни средства.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
По планот на Беличот – отсега така ќе го викаме светлокосиот – со возот требаше да се префрлат до последната станица, а од таму со камион или некоја кола да продолжат до бригадните логори.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Таа таму препорачува, за да се разбие досадата при патувањето со воз, да се чита интересна книга, то ест да се читаат сопствените дневници.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Патувањето со воз траеше два дена. Јас бев во возот кој сѐ повеќе и повеќе се одалечуваше од нешто што значи роден град, топол дом под закрилје на грижливите родители, милата сестра, роднините, пријателите…
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Кога заврши собирот, требаше да отпатувам со воз во Истанбул.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Го пишувам ова ноќта пред да тргнам со воз, од Будимпешта за Скопје; спакуван сум и утре изутрина ќе се искрадам од најпознатиот европски циркус и ќе заминам кон железничката станица.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)