со (предл.) - измет (имн.)

Некои од нив се послужија со разно ѓубре од буништата, та дури и со изметот на воловите и коњите што се наоѓаше по сокаците.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Нѐ изведуваат да ја исфрлиме кантата со измет, а надвор капни-замрзни.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Горе, огромното ѕвоно, сместено под отворената чатија на камбанаријата, беше попрскано со измет од гавраните што се собираа под покривчето.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)