со (предл.) - кола (имн.)

Со колата возев 120, 130, и 150 км на час. Не можев повеќе а тоа ќе го сторев ако колата имаше сили и за поголема брзина.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тоа го збунува новодојдениот, особено ако првпат се пробива со кола низ овој густ шпалир од коли...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Во тоа се уверив кога осумдесетина километри пат, од Амстердам до Хаг, со кола ги минавме за три часа.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тука бевме без здив, а не верувам дека тоа не го чувствуваше и Коле, зашто тука со колата просто лазеше.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Откако, по сите обиди за поправка, не можеле ништо да направат со колата и откако виделе дека таа ноќ не ќе го продолжат патот и мислеле каде да ноќеваат, им се приближиле маж и жена кои им понудиле и помош за колата и гостопримство.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Големи камења влечкаа со кола од далеку, ги ѕидаа мајсторски, како вредни мравки...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Застана со колата под еден орев на средселото, ја потфати прирачната торба во којашто имаше пижами, две рала долна облека, еден џемпер за секој случај, две летни кошули, несесерот со нужните дрангулии, зелениот блок хартија и, се разбира, како што му беше препорачано, митото за Петра што неговата патна торба ја правеше значително потешка.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Џипови не сопираат Во времето кога почнаа првите доцни излегувања ми ѕвонеше на телефон десеттина минути пред да излезе од кафуле, а јас тргнував со кола да ја земам.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
И смеејќи им се весело како прв пат кога ги сретна со колата, тој завесла во спротивен правец, мавтајќи им со рака од далеку.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Кога им се доближи, тие го препознаа старецот што ги донесе со кола оној ден.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Идеш со кола до најблиското езеро, ја оставаш колата, ја облакаш најдебелата јакна и го зимаш ранецот пун со вунени чорапи, поткапи, ѕиври и нормално – термос со греана ракија.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Со изградувањето на куќата, се стесни патот и низ него не можеше да се помине со кола; луѓето ги запираа колите пред неговата куќа и оттука понатаму товарот мораа да го префрлуваат на добици или на раце; тоа им дојде до нос на луѓето и бараа сокакот да го рашират, односно Бандо да си ја потсобере куќата, да ја зделне до некаде.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
ВЕЛКОВ: Вие сте трговец. Имате стока. Стасавте утринава со кола. Србин? ОСТОИК: За среќа.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Тртникот на домаќинот, кикиришката на другаров Кикерко, а на Предо од перјето да лета со колата.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Поминавме по тие патеки, но не пеш туку со кола.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Таму не се оди со кола. Само пеш или ако сакате со кајче? - Пеш – реков.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Откако ќе нацрташе еден таков предмет – како што реков, тоа се случи само еднаш додека бев кај него – со кола заминуваше на творечки одмор што траеше повеќе од осум дни, додека црташе само четврт час.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Така, тоа што беше утешно и корисно се создаваше илегално.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кружевме со колите, а нашинецот ми викаше: Доста, бре, Илко, доста...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Притрчаа луѓето, послугата од барот, почнаа да го тријат, да му укажуваат помош, но кога видоа дека не помага, со кола го префрлија во болницата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
А може да ги носи со кола, вели, ко тикви што се носат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)