со (предл.) - револвер (имн.)

Тоа се отскри на тој начин што братучедот на Тодета, Јован Јанкулов Акиноски, некаде приквечер (се вратил од поле и дознал дека е Тоде затворен а дека Тодејца доа ја „сослушуваат“ офицери) со силна викотница, со пцости и со стап ги спопашка низ сокаците Куцарова и другите, а тие напиени, распојасани и поревнувајќи се се разбегаа на сите страни, пукајќи со револверите наслепо.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Се протна под рампата, го премина просторот до влезот на кој наоружан со револвер на појасот и со рацете на грбот стоеше чуварот кој му се испречи на патот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
А пред наседнатата толпа, со подрасчекорени нозе во брич пантолони стоеја тројца офицери во униформи од сив офицерски габардин, само со револвери на појасите, нешто на луѓето им велеа или ги прашуваа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Стоеше бледа и остарена со револверот што му го дадоа во таа ноќ.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Агентот помина со рака преку влажното чело; движењето му беше несигурно; изгледаше како да сака да тргне некоја повлака од очилата.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Се колнам занемевме сите кога од своето место, на предната клупа, како изгорен со револвер в рака скокна татенцето, кога како најлудо птичиште крикна: - Проклето фашистичко куче, нема да бесиш, - го напери полниот револвер право во несреќното момче Методија Гришкоски.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ја чуваше во големата челична каса, во канцеларијата, заедно со револверот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
На Ивана, со револверот вперен во неговите гради.) Што стоиш?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Тој го следи идниот дијалог меѓу Младичот и Фезлиев затскриен зад неа и невидлив за нив, но сето време со револверот в рака и готов да стапи во акција.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
МЛАДИЧОТ: (Покажува со револверот.) Одамна ли го имате? Моделов е многу стар?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Со револверот пак во своите раце, Фезлиев се смирува.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
На крај, од својата соба, со револвер во рацете, сета избезумена, се појавува Неда.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)