со (предл.) - див (прид.)

Сѐ што навестуваше корумпираност секогаш го исполнуваше со дива надеж.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Турците, избезумени, со дива злоба се нафрлаа на Мечкин Камен.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Без кочници. На кочија со диви коњи. Појма немам каде одат пријателе. Ама убаво е.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Надојдени матни води урнувале мост помеѓу два брега. Така и се случило Кара-Демир попаднал во некој дервишки ред да се боде со клинци и големи игли со диви молитви, како да се казнува за предавство кон исламот или кон долгогодишното пријателство.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Признавам: се исплашив. Со дивите ѕверови нема играчка, а јас не сум ловџија со пушка па да знам со нив да излезам на крај.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Го погледнав осаменото семејство во градината во која Раиз го беше почнал бојот со дивото билје.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Не вредеше да се прашува Иваз зошто е итно, тој ќе останеше или нем како картагинските статуи или ќе го каже веќе чуеното во вакви пригоди.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Новинарите дури имаат запишано. - Во Куманово е загубена битката со дивите депонии!!!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Тој е подвижен и се совпаѓа со периодот на Стрелец, а може и со Шкорпија, односно со Дива Коза.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
И во темницата скржаво ќе ги подотвори нозете, небаре вратниче од кафез со диво пиле.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Без оглед на толку суровите изнудени мерки, сличните злосторства сепак, не беа искоренети.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Некојпат се чини дека сѐ е мирно, дека целиот народ се восхитува на облеката на својот крал, кога се појавува некое глупо момче и со див глас вика: „А кралот е гол!“ okno.mk 195
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)