со (предл.) - набиен (прид.)

Ја тргнал раката од чело и се загледал во треварите, едниот Никола, со шилесто лице на стар и мудар лисец, другиот, Пандил, нешто малку покус и со набиена глава во квадратни раменици на кои, без тој да почувствува тежина, можело да се смести по една вреќа овес.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Секако изгледав исплашено или многу зачудено кога ми пристапи шишкаво дете со набиена капа над очи.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
За миг се виде себе си како еден капиталец со набиени рогови.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Таа мала измама ја предизвикал удар на внатрешен оган. Се зашеметил. Кратко.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)