со (предл.) - непогрешлив (прид.)

Продолжуваше со животот што ѝ преостануваше, со непогрешлив внатрешен усет и со чувство за мера, да си го исполнува својот круг на семејната судбина.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
А таа кутрата, со непогрешивиот инстинкт да ја одржи рожбата, јасно и природно му рече дека може да се случи да изумрат децата додека дојде денот „Д”!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тој знае каде што се наоѓа во темнината, секој предмет може да го фати со непогрешлива сигурност таму каде што си стои.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ако, со непогрешлива правилност, тие ослободувачки движења најпосле доведуваа до воспоставување на угнетувачки режими тоа е затоа што, следејќи го примерот на германскиот романтизам, меѓучовечките односи ги засновуваа врз мистичкиот модел за стопување а не врз правничкиот образец на уговор: слободата тие ја промислуваа како колективен атрибут, никогаш како индивидуално својство.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)