со (предл.) - продорен (прид.)

На наслутениот тажен и полумрачен перон локомотивата умре со продорен крик.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
На масата лево од него, човекот со продорен глас сѐ уште зборуваше неуморен.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)