со (предл.) - спокоен (прид.)

„Се надевам дека може да се каже дека и вие ќе ѝ припаднете на таа монастирлитска светла линија на верата”, му рече со спокоен глас претседателот на синагогалниот одбор, кога младиот Елеазар бен Цви беше поставен за рабин.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Дел од тие совети ние децата ќе штрбневме кога влегувавме во кујната по чаша млеко пред спиење, правејќи се дека не слушаме, додека тие двете, занесени во прикажувањето на мајка ми, ќе продолжеа со спокојниот ритуал на пренесувањето на бескрајните примери и тајни од семожните животни искуства.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Секому веднаш му паѓаше в очи по неговата сина отворена боја на облеката. Одеше исправено, со спокојни чекори и гледајќи само право и далеку пред себе.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Големото лице му го возвраќаше погледот, полно со спокојна моќ.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Со спокоен глас му објасни што му се случи при сликањето или пресоздавањето свое во портрет на Непознатиот и на загадочниот настан со обликување на децата.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)