со (предл.) - твој (прид.)

- Ама каква врска имаат овие две очи со твојот татко Хана...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Автентично е да се бавиш со твоите автентични проблеми. Со твојата автентична стварност.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Автентичното постои. Тоа треба да се воочи. Макар и низ темни стакла.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
- Си ни притребал ти со твоите компири, - се насмеа Миле.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
А сега, повторно во твојот роден град, во Клубот на уметниците исполнет со твоите бои, на твојата секогаш преполна маса (на ококорените сомнителни очи) не покажувај им го сонцето во десниот џеб од панталоните, ниту пак жолтите облаци во шлицот.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
— Ќе си ја земиш ли ти таа грижа со твоите Анадолци да ја свршиш уште таа работа? — го праша Дургут Бахтијара, што требаше во исто време да значи и заповед за акција, бидејќи Дургут беше главен заповедник на сите овие вооружани сили.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А сведенијата беа, ете, точни. Токму тука се најдуваа сите раководни лица на востаничкото движење.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Мора да има и такви кај нас. Со твојата интелигенција.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Водите густи и питоми по сјајниот метал на утрото водите полни со твојата умореност На патот до смртта како на патот до ноќта Понекогаш само ќе наврати гугутка амајлија на една дамнешна љубов
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Кога Филозофот го прашал слепиот од каде знае што е напишано на штичката, кога тоа што е напишано сочинето е со букви за него незнајни и неразбирливи, овој му одговорил: „И кога допирам запис од писмо непознато, јас знам какво собитие е запишано; така, кога ми ја даде штичката со твоите букви, јас видов дека за мене тие знаци се непознати; но сепак разбрав за какво собитие говори записот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но читај со негови очи, не со твои, педеру еден!“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Така си чист, најчист: Твоите „монаси“ се жртвуваат со самоодрекување, ти за да постоиш, за да се одржи рамнотежа со твоите поттикнати нагони, на другата страна на животното тркало во тебе.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Ниедна Триумфална не може да се мери со твојата близина.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Дури и кога не ја спомнувавме, таа беше присутна со своето давеничко тело - толку дебелкасто во споредба со твоето - и нејзините тажни гради со збрчканите брадавици и скиселено млеко - толку отпуштени во споредба со твоите кои сѐ уште распупуваа - со нејзиниот надуен стомак и срамна грмушка безбојна во блесокот на електричната светлина, со нејзината замрсена, глибава коса и надуреното, спокојно лице - толку безживотно во споредба со твоето - и бледата кожа, бела како молња, како блиц, белина што не може да се постигне на дневна светлина - колку почнав да го мразам тоа бледило, толку студено покрај цветот на твојата кожа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не раскинавме некоја одредена ноќ, како што и не постоеше некоја одредена ноќ кога почнавме да излегуваме, но се сеќавам на една есенска ноќ кога претпоставив дека бевме при крај.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Бевме паркирани со Рамблерот во ќорсокакот на една улица со фабрики која беше нашата „патека на љубовниците“, слушајќи како ситен дождец и суви лисја ја прскаат хаубата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ти ме гледаше со твоите очи сѐ до опустошените хоризонти.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
МИЛКА: Не ти верувам. Да не би да е нешто со твојот маж.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Кажи го веднаш бројот колкумина се насладувале со твоето тело?
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А неговата руса жена, целата набрекната во градите и во рамената, гледаше во стапалките, што ги оставаше ти со твоите оппинци, секој миг готова да ти се врекне, како да си ѝ го утепал татка ѝ.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Залудно се мачиш со твоите сомневања. - Ох, мили, скап мој, како да го пронајдам оној збор што ќе го изрази она чувствување на жената како мене, слезена вака ниско.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Претстави си со твоето брзање да ја дупнеш цевката.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Како ќе крепиш толку тежина со твојата снага нејака, изнемоштена?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дури ни сенка не можеше да ти направи, со твојата сенка да те состави.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И веќе навистина умирав осамен и заборавен на туѓа двоколка, едни можеби ги тргаа камењата од патот, други му помагаа на еден беден човек да се издолжи на јаже под ветка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Почекај, ќе те фатиме и ќе ги врзуваме опинците и објалата со твои жили.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Господи севишен, ти ли ни внуши да бидеме судии со твое име на уста од која се испарила ракијата што кришум еден од друг ја пиеме?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Осип Сечковски кашлаше и викаше низ солзи: „Онисифоре, зошто го стори тоа, мамичката твоја?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во сонот не можеш да ми побегнеш... Ме довикуваш со твојот ѕвонлив глас.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
„Тајна“, рече тој. „Каква тајна?“ „Ќе ми дадеш збор дека со никого, дури ни со твоите најблиски, нема да зборуваш за нашата работа?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во него веќе имаше отпечатен образец за договор за работа, во кој беше внесена и обврската за чување тајни. Решив да го потпишам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
О, крилат коњу, растрепери со твојата црна грива, земи ме, сону, рашири крилја ...во мракот!
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Копнеам за денот, тој убав светол ден, што ќе ме просветли и ќе ме оплемени со твоето присуство.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Затоа што царот повеќе го почитува нивното чисто достоинство, во споредба со твојата користољубива поданост.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Нема ништо друго во оваа песна освен твоите како ноќ полни тишини; ништо друго освен миг, сосема прост миг во кој го разменувам сиот живот со твојот живот над проста осама за двајца.
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Ме научи да гледам со твоите очи, во твоето време... така постојано живеам во твоето... зошто моето одамна го нема...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Продолжи ги овде правните студии, кои веќе ги имаш започнато со француските офицери во Поградец, со твоите француски, египетски, швајцарски граѓански законици, како што ми пишуваше пред да допатуваш во Турција.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Светлината во очиве нека да е вековита - со твојата светлина, Ѕвездо моја...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Многу сум љубопитен, до каде ти можеш да стигнеш со твоите навреди.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Многу ми го фалат бабо курвичето твое курвичето твое бабо ептен малолетно целиот град бабо слушам бил со него со твоето курвиче бабо малолетно Ај што е малолетно не е толку штетно курвичето било бабо куриозитетно паметно ти било бабо и премногу спретно директори и господа ги служело дискретно Ајде дали знаеш бабо кого чуваш в куќа техничарче право бабо била твојта внука од куќа во куќа бабо внука ти е блудна по неколку абортуса и еве пак е трудна
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Повторно со твоите игри! – го гали, додека помалото внуче му забива клинец во ногата – те обожувам поради внуче му тактира со ударите на чеканот.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Му рече: „Секоја вечер кога ќе си легнев, заспивав со твоите раце под плешките и рамената во твоите дланки...“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Зборувам за својот роденден. Денес се родив во сребрена табакера. Со твоето неочекувано доаѓање во крчмата.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И понатаму Грофот ја користеше тупаницата и бирото. – Со оној твој исказ алудираше значи на тоа: дека постои заговор или манипулации во врска со твојата личност. И вистински мислиш дека е така?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Не, не секогаш и не како ваша пракса.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Слушам нешто почна да ми вели: сврти се, мори Небеска, и неговата уста со твојата душа дише.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Сакаш да зборуваш со твојата пријателка, вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во ретките мигови кога сум печена свинска глава што го гризе забранетото јаболко, посакувам да сум покрај езеро, да си ги шлапкам нозете во водата, да се појавиш ти штотуку изгонета од Рајот и да влезеш во езерото, а јас да се радувам гледајќи те како го покачуваш нивото на водата со твоето дебело тело.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
- А што прави твојата артилерија? Зошто ти, мајоре, со твоите топови не им се придружиш на ровјите?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Додека спиеше, ги прегледав твоите работи, земајќи сѐ што не се согласуваше со твојот нов идентитет кој ти го купив во Берлин.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Сега јас немам чисти боксерки, те молам со твоите испери ги и моите. Ок, и тоа го направив.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)