атеистички (прид.) - музеј (имн.)

Што ќе беше ако кај нас осамнеа атеистичките музеи, овие вистински концентрациони логори на душите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Останува само еден човек кој платил голема цена за да го избори своето право да пишува: „Ако излегов од овој Атеистички музеј скршен, но жив, тоа беше само затоа еден ден да сведочам за неговото трагично постоење.”
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во мигот се стемни во Атеистичкиот музеј. Се слушна грмотевица.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
- Како што добро укажа уважениот директор друга­рот А. А., нашата сталинистичка држава, на чело со непо­грешливата партија, во борбата против религијата во на­ша­та пролетерска земја, најголеми проблеми имаше со католичкото свештенство и верниците и тоа токму во нашиот град Скадар каде што мораше да се постави на­шиот светол Атеистички музеј.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
А.А. продолжи самоуверено: - Првите атеистички музеи никнаа по Октомвриската револуција во СССР во големите катедрали во Ленинград, Москва, Киев и во многу други градови.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ако ги осуетил стратегиите на албанската тајна полиција и ако поради неа нема да го оствари враќањето, ќе му преостане на крајот од полза неговото искуство („таа аскеза...”) во делото кое ќе замисли да го напише подоцна и тоа не друго, сигурно погодувате, туку романот Атеистичкиот музеј.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Против нашиот Атеистички музеј, против нашата светла иднина...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Најпосле музиката се стишува, а од ѕидовите ечи силен глас: - Другари посетители, ги запознавте тајните на нашиот славен Атеистички музеј, единствен од таков вид во светот, историско сведоштво за победата на нашата славна партија над троглавиот Бог во нашата судбина...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Почнувајќи од 1917 година, по Октомвриската револуција атеизмот добива нови облици и импулси од силното влијание на марксистичко-ленинистичката идеологија за конечно во периодот на сталинизмот да дојде до силни репресии на клерот, урнување верски објекти и нивна пренамена, како и создавање први атеистички музеи во светот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Се затворија неколку атеистички музеи, но други останаа отворени по силата на идеолошката инерција.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Како што некогаш Татко во Цариград се најде во Света Софија, симболот на преобраќањето, така јас ќе се најдам, по многу години во драмата на враќањата, пред симболот на идеолошкото за време на претходните преобраќања, албанскиот Атеистички музеј.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Така Папата го завршува говорот пред местото на некогашниот Атеистички музеј во Скадар.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Новото споменување на Атеистичкиот музеј и на Сталин како да ја долеваше чаша­та, не можев да не дополнам: - Отидовте, другар А. А. многу подалеку во отворањето на атеистичките музеи отколку во нивната матична земја Русија.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Атеистичкиот музеј беше поместен во центарот на градот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Брзо реагирав: - Далеку бев од помислата, другар А.А., за вашиот Атеистички музеј и неговите собрани сакрални објекти од храмовите.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Меѓу нас продолжуваше големата делбена граница, големиот Балкански ѕид помеѓу нас, далните сенки на Атеистичкиот музеј.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Пиесата на апсурдот требаше да кулминира во Атеистичкиот музеј во Скадар, веројатно последната етапа од нашиот престој, наложената цел.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
И сега, кога ги следам пред овие идеолошки водичи на Атеистичкиот музеј во Скадар, тие сѐ повеќе ми личат на видените дервиши во детството, сега како вистински црвени идеолошки дервиши на новата вера кои по наредба или според болно соживување се предаваат на реторички оргии сакајќи во нивниот транс да го искоренат стариот бог од луѓето и да ги натераат да го прифатат новиот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
- Каква врска има ова со нас, со нашиот Атеистички музеј – рече А.А. нервозно – и оставете ја настрана руската традиција на декадентниот предреволуционерен руски социјализам, само великиот Сталин беше и остана траен учител на комунизмот, само тој можеше да ги доведе работите на вистинско место.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
XIII Најпосле го чинам пресудниот чекор. Го минувам прагот на Атеистичкиот музеј, единствен од таков вид во светот, следен од зборовите на една белокоса старица: „Да даде Господ да ни живее вечно Партијата!“
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Имаше излез. На прагот од Атеистичкиот музеј, моите очи се упатија кон Небото...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Одамна моите сопатници сакаа да го напуштиме Атеистичкиот музеј.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Всушност, немоќта да се излезе на крај брзо и неповратно со предвидената замена на верувањето што очигледно завршуваше со пораз, со своите видливи последици беше присутна во Атеистичкиот музеј…
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Додека чекорев низ темните коридори на Атеистичкиот музеј, како во вистинско подземје на потиснатиот дух на народот, ми се наложуваше во различни изблици прашањето – за толерантноста на Албанците низ троверјето кое овде во Атеистичкиот музеј беше на нишан.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
На самиот влез нѐ пречекува директорот на Атеистичкиот музеј заедно со шесте водичи - конзерватори, секој задолжен за еден од секторите.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Композицијата на романот во своите два дела од­го­вара на сосема прецизната намера на авторот: на посетата на Атеистичкиот музеј да му даде привилегирано место
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Останавме горди со единствениот Атеистички музеј во светот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Завршува програмираниот рецитал на водичите - конзерватори на Атеистичкиот музеј, претставувањето на сите сектори.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Зарем по сево што го виде во нашиот Атеистички музеј и натаму ќе веруваш во рели­гијата на нашите отпадници? – ме пречека на нож А.А. и ме врати во морничавата реалност на Атеистичкиот музеј.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Да, ова е сигурно крајот на посетата на Атеистичкиот музеј. На сите ни олеснува.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Макар на врвот на атеистичката пирамида на земјата како директор на единствениот атеистички музеј во светот, сепак и А.А. имаше свои контролори кои му беа непознати.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Директорот на Атеистичкиот музеј, А.А., во чија строга надлежност се прашањата на душата, трансцеденцијата, има и свој „оригинален“ придонес и во „ресчистувањето на овие теоретски прашања“ за кои сталинската идеологија наводно има што да каже.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
На прагот на Атеистичкиот музеј уште еднаш ми проблесна во сеќавањето татковата тајна за неговото враќање од Цариград во родната земја Албанија.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Додека се враќав дома во немирот на враќањето од враќањето, длабоко во тишината на мојата душа биеја заробените звуци на скадарските катедрали во Атеистичкиот музеј, на придушените молитви на несреќните верници во земјата на тројното верување.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Колку што повеќе настојуваше да го оправда постоењето на Атеистичкиот музеј, тој сѐ повеќе ми наликуваше на своевиден концентрационен логор на душите...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Денес во СССР ги затвораат атеистичките музеи во налетите на ревизионизмот на Хрушчов.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
А.А., беше свесен дека најтешка задача во создавањето на поставката на Атеистичкиот музеј имаше со елиминирањето на исламската религија од душите на луѓето, од близу три четвртини од населението во Албанија.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Режимот не можејќи да се соочи со неизбежниот пораз во рамките на тоталната изолација, настојуваше да се потврдува во градењето на бесцелните музеи, за нивната апотеоза да биде во Атеистичкиот музеј.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Поворки од овие луѓе минуваа планирано и организирано крај експонатите и кустосите на Атеистичкиот музеј.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
XVIII И.И., задолжен за муслиманскиот павилјон, нѐ очекуваше свеж и орен да ја дополни лекцијата на Атеистичкиот музеј за муслиманската вера која имала најмногу верници меѓу Албанците, макар што католичката беше најстара, со своите дваесетина века постоење, потоа православната со десетте века постоење, а муслиманската неполни шест векови.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
И овде во Атеистичкиот музеј во Скадар ни се подготвуваше албанската идеолошка варијанта на музејско - театарската претстава на апсурдот – за борбата и ликвидацијата на Бога, со сите негови слуги на земјата и на небото!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Таа со својата парадоксална порака, случајна или промислена, ја изразуваше сета драма на постоењето на Атеистичкиот музеј.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
XXII Уште еднаш беше спуштена завесата на дополнителниот чин на траги – саркастичната фарса на Атеистичкиот музеј.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Исчезнуваше од меморијата на народот и Атеистичкиот музеј, таа срамна страница од историјата на албанската комунистичко–сталинистичка диктатура.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Го напуштивме хотелот. А.А. предложи да одиме во Атеистичкиот музеј.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
- Признавам, другар А.А., не ја разбрав пораката на Атеистичкиот музеј.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Впрочем, избраниот наслов на книгата Атеистички музеј целосно и антитезно одговара на првиот том од трилогијата: Татковите книги.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во мигот како противтежа во чувствата од Атеистичкиот музеј ми навираат спомените од чудесните витражи во катедралите.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
А Атеистичкиот музеј? Замена за една верска илузија која најмногу би го интересирала Фројд. А религијата како опиум на народот? Идеја преземена од Фоербах и другите.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Еве, пред вратите на Атеистичкиот музеј во родната земја!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Охрабрен А.А. продолжи: - Ти бездруго целиш на „бесмисленоста“ на нашиот Атеистички музеј, на нашата револуција. Нема друго!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Музејот е збогатен со нови експонати во чест на стогодишнината на Сталин, заедно со Ленин, првиот творец на атеистичките музеи во светот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Идејата за атеистичките музеи зачна во генијалниот ум на Ленин, но нив ги одржа и спаси, како и самата револуција, генијалниот Сталин.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
(Еве ме... Најпосле сум пред прагот на Атеистичкиот музеј во Скадар...).
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
(...) Старова со романот Атеистички музеј, повторно ја менува својата постапка, сега таа е прозна фактура и нагласено кадареовска, надоврзувајќи се на романите Времето на козите и романот од фрагменти Татковите книги.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Со појавата на француски јазик на третиот роман, Атеистички музеј, писателот Луан Старова ги положи темелите на една монументална романескна целост која би требало да опфати над десет романи.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Не може да има поуверлив симбол за прекинатата светлина во клетиот Атеистички музеј во Скадар.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Авторот на книгата, при престојот во родната земја, ќе го соочат со пеколното демолирање на верските објекти, ликвидирањето на свештениците и на крајот со показот на Атеистичкиот музеј, последен од таков вид во светот (изграден во 1973 година по угледот на советските атеистички музеи од времето на Ленин и Сталин).
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Престојот во Атеистичкиот музеј како да траеше цел еден живот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Но и без тоа тој бил повикан во последен момент од Водачот да реферира за иднината на Атеистичкиот музеј.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Беше јасно дека започнуваше да се остварува невидливата, но најавувана и во поединости организирана реализација на казната, против моето однесување, моите зборови изречени во Атеистичкиот музеј и во двете кафеани.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Идејата како во Албанија, со револуционерен јуриш, да се искорени троверството од сопствениот народ, со забрана на Бог, со забрана на небото за душите, со сите можни облици на душевна тортура, продолжува да биде отелотворена во последниот атеистички музеј на светот, повеќе години откако Советите и неколку други сателитски земји ја увидоа грешката.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во Атеистичкиот музеј се чуваат и документи од истрагата за докажаната вина.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Мина на „ти” и продолжи: - Ти сигурно подобро од другите ја разбра крајната намена и цел на нашиот Атеистички музеј?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
За мене тоа беше ненадејниот вистински повик од себе да ја ослободам дамна потиснуваната вистина за мојот судир со Атеистичкиот музеј при моето враќање во сталинистичка Албанија во 1979 година.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Се дознало од надвор, и тоа дури и од добронамерни братски ултралеви партии дека Атеистичкиот музеј, таков каков што бил, ѝ нанесувал штета на земјата. Но тоа сепак биле гласини...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Трагиката на родната земја, под сталинизмот и вна­трешниот ѕид од седумстотини илјади бункери, ја видов и ја пренесов низ глобалната метафора на Атеистичкиот музеј (во книгата со истоимениот наслов) во Скадар, изграден со цел во првата и последна атеистичка држава во светот, идеологијата да го преземе местото на трите религии (исламот и христијанството, со православјето и католицизмот).
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Се појави ненадејно и молневито пред француската читателска публика: три од неговите романи излегоа, еден по друг, во издание на угледната издавачка куќа „Фајар” - Времето на козите, Татковите книги и Атеистички музеј.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Бевте во право кога велевте дека во текстот беше изразена толку силно хармонијата на еден маж и на една жена низ нивната тишина за што тешко можело да се најде друг пример, слика на една чудесна убавина, која трансцендирајќи секаква друга конкретна реалност, ја чини вистински амблемска.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
На другата страна од разгледницата со легенда Прованса Мистичните маслини, вие потсетувајќи на питата тикуш (со пилешко месо и јајца), која мајка ми ја подготви по моето враќање од Албанија, според крајот од романот Атеистички музеј пишувате дека можеби питата ќе биде уште повкусна ако се стават и исушените цветови на мајчина душица, рузмарин и маслини.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Меѓутоа, вистинскиот повод за ова мое долго и наполно приватно писмо е Твојата непозната читателка Елен Лејбовиц, жена што решила да Ти се јави откако ги открила француските изданија на Твоите две книги: Времето на козите и Татковите книги (а подоцна и романите Атеистички музеј и Брегот на егзилот).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Така, можеби, ужасот кој ве обзема пред Атеистичкиот музеј го имал помалку за причина фактот што оваа доктрина го негира, како што означува и самиот наслов, постоењето на Бога (после с, дури и меѓу верниците кој би можел вистински да каже што значи постоењето на Бога), отколку волјата да се негира постоењето на душата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И можам да замислам што значело за вас откривањето на овој простор на слобода кога ненадејно го забележавте со шумот на брановите кои го задушуваа сталинистичкото дрдорење на вашиот патетичен чувар Х.Х. од романот Атеистички музеј.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Фиксиран во твоите книги, тој свет не е само оска околу која се сложуваат и се развиваат Твоите фамилијарни приказни (целава Твоја сага што продолжува), туку е оска за самото твое пишување.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Еве ова се трошките од мислите кои ми минаа низ глава и за кои имав толку многу тешкотии за да ги изразам.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Оваа состојба тешко би можела да се дефинира, доколку нема свои корени во длабочините на душата. (Старова, ibid.) Целата ваша натамошна кореспонденција, во која Елен Лејбовиц постојано се докажува како исполнителна, темелна, максимално посветена на Твојата литература, дури и мајчински внимателна кон нејзиниот автор... целата, велам, кореспонденција и не се занимава со друго освен со длабините на душата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)