балкански (прид.) - проклетство (имн.)

Сега сакаа да нѐ разделат од козите, од нас самите. Зар можеше да има поголемо балканско проклетство?
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Со тоа, овој роман станува и роман- речник на балканското проклетство.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На „балканското проклетство” така, од книга до книга, му спротивставува световен рај на толеранција, сличен на зелениот рај на детската љубов опеана од Шарл Бодлер: златно доба на несигурна конзистентност, парада на сити деца и разиграни животни, каде што семејствата се збратимуваат (покрај разликите во јазиците и религиите, етничките кланови и политичките догми), некаде помеѓу песните и извиците, некако субверзивно солидарни, како што се оние предизвикани од митскиот Чанга: „Да живее козата на комшијата!“
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Синтагмата балкански лавиринт беше многу честа во неговите записи, како и подоцна балканското проклетство.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Еве го тој круцијален дел од романот на Старова: Климент Камилски најпосле се смири.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)