верен (прид.) - татков (прид.)

Но од сеќавањето никако да ни се избришат спомените, сликите од првото и последното патување, кога со еден стар чун, воден од еден верен татков пријател, како во Ноев ковчег ја минувавме границата, го напуштавме нашиот прв рај на детството не разбирајќи ги татковите причини за ова ненадејно заминување.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Живееше во симфониската тишина која умееше да ја оркестрира во животот, победувајќи ја горчливата осама крај верните таткови книги, наспроти разбеганите чеда, за кои сметаше сѐ уште дека ја беше испратил бог во животот да ги доварди, да ги спасува!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Животот тивко се ронеше крај татковите книги, со нови прамени бела коса, во таа голема семејна архива на нашиот живот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)